Urkunde Nr. 2013 aus Band IV

Seite im UB:

308-310 ^a)

Heute in:

Kronstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Braşov a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Fond 1: Stadt Kronstadt [Primaria Municipiului Braşov], Privilegiensammlung (Colecţia privilegii) Nr. 73.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2013

1427 Juli 4 König Sigmund bestätigt seine Urkunde für Kronstadt von 1427 Nr. »2010 und bezeugt, dass die Stadt in den Besitz der ihr verliehenen Einkünfte aus den Mühlen auf Kronstädter Hattert eingeführt worden ist.

S¹⁾igismundus²⁾ dei²⁾ gratia²⁾ Romanorum²⁾ rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Serviae, Galiciae, Lodomeriae, Cumaniae Bulgariaeque rex, marchio Brandemburgensis ac Lucemburgensis heres omnibus Christi fidelibus, praesentibus pariter et futuris praesentem paginam inspecturis, salutem in omnium salvatore. Regiam decet excellentiam in multitudine populorum gloriari et tanto copiosius sibi subiectis suae munificentiae donaria in libertatum largitione propagare, quanto ex huiusmodi libertatione magnifica suis aerariis frequenter experitur accrescere atque fideles sicuti numero sic non minus devotione augeri. Proinde ad universorum tam praesentium quam posterorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod fideles nostri viri providi Valentinus iudex ac Michael Sydenswancz ceterique iurati consules civitatis nostrae Brassouiensis, suis necnon universorum concivium ac cohospitum et cohabitatorum eorum ac incolarum eiusdem nostrae civitatis personis, nostri culminis adientes conspectum, exhibuerunt et praesentarunt nobis literas nostras, sub moderno secreto sigillo nostro, quo nunc uti rex Hungariae utimur, patenter emanatas, quibus scilicet mediantibus nos omnia et singula iura ac census, proventus, datia munera et quaevis emolumenta tam in frumento, farina vel pecunia quam aliis quibuscumque rebus consistentia, de universis et cunctis molendinis eorundem civium nostrorum intra metas eiusdem civitatis nostrae existentibus vel quorumcumque temporum in processu civitate nostra in eadem sive inter montes aut in campis vel aliis locis quibuscumque intra easdem metas ipsius civitatis nostrae per eos vel quoscumque ex ipsis ipsorumque heredes et posteritates quandocumque et quotiescumque erectis et erigendis nobis ac comitibus Siculorum nostrorum et castro nostro Terch nuncupato, provenire debentia, eisdem et eorum singulis plene et integre ac in perpetuum remisisse et relaxasse ipsosque et eorum singulos a solutione huiusmodi in aevum exemisse, exonerasse et supportasse, [S. 309] immo talismodi proventus, iura et quaslibet obventiones praedictorum molendinorum in usum et proprietatem praefatorum civium et incolarum consequenterque commodum et utilitatem eiusdem civitatis nostrae pleno iure convertisse, annexisse, appropriasse et modo ac ratione infra in tenore ipsarum literarum nostrarum plenius expressatis incorporasse dinoscimur tenoris infrascripti. Supplicantes exinde iidem iudex et iurati consules suis et dictae universitatis civium ac hospitum et incolarum praetactae civitatis nostrae maiestati nostrae humiliter et devote, ut easdem literas nostras ratas, gratas ac acceptas habendo nostrisque literis privilegialibus verbotenus inseri et conscribi faciendo pro ipsis et pro civitate nostra Brassouiensi praefata ipsorumque posteris perpetue valituras confirmare ac praetitulata iura et emolumenta dictorum universorum molendinorum nobis et dicto castro nostro hactenus provenientia eisque relaxata et indulta per certos nostros homines, per nos ad id deputandos, eisdem ad maiorem rei certiludinem statuere et manibus ipsorum assignare dignaremur. Quarum quidem literarum nostrarum tenor talis est. (Folgt die Urkunde König Sigmunds von 1427 Nr. »2010.) Nos¹⁾ igitur, ¹⁾ humillimis¹⁾ devotisque supplicationibus antefatis praefatorum iudicis et iuratorum consulum, nostrae per ipsos, suis et praedictae universitatis, concivium et cohospitum cohabitatorumque eorum nominibus et in personis modo antelato porrectis maiestati, regali benignitate exauditis et clementer admissis, praescriptas literas nostras patentes, non abrasas, non cancellalas nec in aliqua sui parte vitiatas, sed omni prorsus vitio; suspicionis destitutas et carentes praesentibusque de verbo ad verbum sine diminutione et augmento aliquali insertas, ipsos cives et hospites nostros in dominium omnium praeallegatorum iurium et cunctorum emolumentorum praetactorum universorum et singulorum molendinorum ipsorum civium et hospitum nostrorum intra praefatas metas praenominatae civitatis nostrae Brassouiensis habitorum et in futurum intra easdem metas ipsius nostrae civitatis ubivis eringendorum censuumque, proventuum, dationum, munerum, et quarumlibet aliarum rerum de ipsis universis molendinis nobis ac praefatis comitibus Siculorum nostrorum et castro nostro Terch nuncupato provenire debentium, per fideles nostros honorabiles viros magistros Benedictum de Gozh²⁾ et Isaiam de Hemhaza canonicos ecclesiae beatae Mariae virginis Albae regalis homines nostros, per nos ad hoc specialiter deputatos, legitime introduci et eadem singula iura nostra ipsis et eorum singulis consequenterque civitati nostrae praenotatae in perpetuum possidenda statui et effective assignari facientes, nullo contradictore, ut iidem nostri homines ad nos redeuntes retulerunt apparente, quoad omnes ipsarum continentias, clausulas et articulos accep- [S. 310] tamus, approbamus et ratificamus nihilominusque pro ampliori commodo ac utilitate et profectu ipsorum civium ac hospitum et incolarum nostrorum, ut iidem sicuti numero, sic non minus fidelitateque et devotione augeantur, simul cum perpetua remissione et relaxatione praescriptorum universorum iurium nostrorum, ex praefatis cunctis et singulis molendinis dictorum civium et hospitum praescriptae nostrae civitatis Brassoviensis intra metas ipsius civitatis nostrae ubicumque habitis et habendis, nobis et dicto castro nostro Terch provenientium, eorundemque civium et hospitum nostrorum a solutione huiusmodi iurium nostrorum perennali exemtione et exoneratione, necnon eorundem iurium nostrorum, usui et proprietati ipsorum civium et hospitum nostrorum consequenterque commodo et utilitati praenominatae nostrae civitatis, annexione et appropriatione, omnibusque aliis superius in ipsarum literarum nostrarum tenore latius explicatis et contentis, legitima quoque eorundem iurium nostrorum et quorumlibet emolumentorum saepetactorum molendinorum statutione, pro praenominalis civibus et incolis civitateque nostris, uti praemittitur facta, mera auctoritate regia et potestatis plenitudine, similiter ex certaque nostrae maiestatis scientia necnon modo simili de consensu et beneplacito antefatae serenissimae principis dominae Barbarae reginae consortis nostrae carissimae dictorumque praelatorum et baronum nostrorum consilio praematuro, pro eisdem iudice ac iuratis consulibus necnon civibus et universis hospitibus praememoratae civitatis nostrae Brassouiensis eademque civitate nostra, perpetue valituras confirmamus praesentis scripti nostri patrocinio mediante. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales, pendentis et authentici sigilli nostri novi duplicis, quo videlicet ut rex Hungariae utimur, munimine roboratas. Datum per manus reverendi in Christo patris domini Johannis episcopi Zagrabiensis aulae nostrae et reginalis maiestatem eximii cancellarii, fidelis nostri dilecti, anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo septimo, quarto nonas Julii, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera quadragesimo primo, Romanorum decimo septimo et Bohemiae septimo, praenotatis. Venerabilibus¹⁾ in Christo patribus dominis . . . (es folgen die Namen der Grossen des ungarischen Reiches, vgl. die Urkunde Nr. »2011).

Auf der Plica beider Ausfertigungen: Lecta et correcta.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 308, 1-2 auf S. 309, 1 auf S. 310.^{^}
[S. 308]
1) S in verzierter Ausführung. ^{^}
2) Verlängerte Schrift. [4x]^{^}
[S. 309]
1) Verlängerte Schrift. [3x]^{^}
2) 1452: Borh.^{^}
[S. 310]
1) Verlängerte Schrift.^{^}