Eingeschaltet von dem Vizewoiwoden Ladislaus 1344, Orig. Ungar. Landesarchiv Budapest [= UB Nr.
»601].
Druck: Grundverfassungen (
») 68; 2. Aufl. 59. Fejér, Codex (
») IV, 1, 275-277. Teutsch u. Firnhaber, Sieb. Urkb. (
») I. 65.
Druck und deutsche Übersetzung: Helbig - Weinrich, Ostsiedlung (
») II, 546-547 Nr. 146. +
Unvollständig: Pray, Annales (
») I, 274. Katona, Hist. crit. (
») VI, 10.
Deutsche Übersetzung: Wagner, Quellen (
») 23-24 Nr. 8. +
Regest: Archiv (
») III, 1848, Nr. 70. +
Wenzel, Adalék (
») 23. Szentpétery, Regesta Arpad. (
») I, Nr. 733. +
Fekete Nagy - Makkai, Documenta Valachorum (
») 19-20. +
Jakó, Codex dipl. Trans. (
») I, 187-188 Nr. 195. +
[Dinca - Kovács, Ergänzungen 134: FÄLSCHUNG; vgl. Korrespondenzblatt XVIII, 1895, 105-109, Karácsony, Jegyzék, 14-15 und Jakó, Codex Dipl. Trans. I, Nr. 195.]
Bela dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Chroaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae Cumaniaeque rex universis Christi fidelibus praesentem paginam inspecturis salutem in vero salutari. Iustis petentium desideriis gratum regia celsitudo debet praebere consensum, ut fidelium propositis ad vota completis ad obsequia debita teneamur promptiores. Hinc est quod universorum notitiae tam praesentium quam posterorum volumus fieri manifestum, quod cum fidelem nostrum Laurencium vaivodam post conflictum Tartarorum ad partes Transsiluanas misissemus, ut populos nostros recolligeret et ea quae sibi viderentur in terra illa nobis et regno nostro utilia vice nostra et auctoritate ordinaret, dictus Laurencius vaivoda, considerans servitium ac fidelitatem per quosdam Theotonicos Lentenk videlicet comitem et Hermannum fratres nobis exhibitam, eisdem quasdam terras castri nostri de Doboka, Fatateleke videlicet Bachunateleke et Chegeteleke contulit perpetuo possidendas, Christiano vero sponso dictorum Lentenk et Hermanni quandam terram villae Nogjfolu existentem ad viginti aratra ad nos pertinentem contulit etiam ob remunerationem servitii sui et fidelitatis perpetuo possidendam et hoc idem nobis retulit dictus Laurencius vaivoda, cum postmodum ad nos venisset viva voce. Dicti vero Lentenk et Hermannus cum Christiano sponso eorundem ad nos accedentes petiverunt, ut sibi collationem fidelis Laurencii vaivodae ante dicti confirmare dignaremur. Nos itaque iustis petitionibus eorum annuentes et collationem fidelis nostri Laurencii vaivodae saepe dicti ratam et firmam habentes, eandem confirmamus et praesentibus scriptis duplicis sigilli nostri munimine roboratis communimus. Datum anno domini M
ducentesimo quadragesimo tertio, sexto Kalendas Februarii, regni autem nostri anno decimo.
.