Sie suchten nach:

Treffer 0 von Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 2213 aus Band IV

Seite im UB:
547-548

Heute in:
Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 72.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


2213


Pressburg 1435 März 12 König Sigmund bestätigt seine Urkunde von 1426 Nr. »1976 über die Zahlung des Martinszinses durch die Bewohner der Sieben Stühle.

Orig. Perg. Sächs. Nationalarchiv Hermannstadt. Siegel, rund, weisses Wachs, an roter Seidenschnur angehängt, derselbe Stempel wie Nr. »2210. Die. Urkunde ist von demselben Schreiber geschrieben wie Nr. »2217. -- Eingeschaltet vom Weissenburger Kapitel 1436, Orig. ebenda. [= UB Nr. »2274]

Regest: Kemény, Notitia (») I, 170.

Von der Kanzlei: Relatio domini Clementis episcopi Jauriensis.

Nos Sigismundus dei gratia Romanorum imperator semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae et cetera rex memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus incumbit universis, quod dum fideles regii per dominum principis libertatis beneficio et exemtionis solatio potiuntur tunc regalis celsitudo laudem et augmentationem adipiscitur in praesenti, in futuro autem gloriam consequi poterit sempiternam et tanto in suorum subiectorum multitudine uberius gloriari, quanto ipsos directis circiter oculorum conspectis ad suae maiestatis excellentiam videt copiosius ampliari. Proinde ad universorum tam praesentium quam futurorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod venientes nostrae securitatis in conspectum fideles nostri providi et circumspecti viri Jacobus magister civium nostrae civitatis Cibiniensis ac Hedericus de Olczna et Laurentius de Weresmorth iudices necnon Erasmus civis civitatis nostrae Segeswar vocatae in eorum ac universorum et singulorum iudicum, iuratorum, seniorum civium et Saxonum septem sedium Saxonicalium partium nostrarum Transsiluanarum personis exhibuerunt nobis quasdam literas nostras, sigillo nostro secreto quo prius uti rex Hungariae utebamur, propter augmentum tituli nostri imperialis susceptis coronis imperialibus per nos in partes dissecato, loco videlicet cuius aliud similiter secretum sigillum formae dissimilis pro nostra maiestate sculpi fecimus et fabricari in pendenti communitas, quibus mediantibus nos statuisse dinoscimur, ut ipsi censum nostrum circa festum sancti Martini singulis annis nobis et nostris successoribus aut exactoribus [S. 548] huiusmodi census cum fino argento aut cum pecunia monetata pro tempore currenti modo et ordine infra in tenore earundem literarum nostrarum per expressum specificato solvere debeant tenoris infrascripti, supplicantes exinde sublimitati nostrae annotati Jacobus magister civium ac Hedericus et Laurentius iudices necnon Erasmus suis ac aliorum quorum supra nominibus prece subiectiva, ut praetactas literas nostras ratas, gratas et acceptas habendo nostrisque literis privilegialibus sub praesenti novo duplici autentico sigillo nostro emanandis verbotenus inseri faciendo pro eisdem iudicibus iuratis senioribus civibus et universis Saxonibus septem sedium Saxonicalium praedictarum ac ipsorum heredibus et posteris universis innovando perpetuo valituras confirmare dignaremur. Quarum tenor sequitur in haec verba. (Folgt die Urkunde König Sigmunds von 1426 Nr. »1976.) Nos itaque humillimis et devotis supplicationibus annotatorum Jacobi magistri civium ac Hederici et Laurentii iudicum necnon Erasmi nostrae per ipsos suis ac aliorum quorum supra nominibus modo antelato oblatis maiestati imperiali atque regia benignitate exauditis clementer et admissis, praescriptas literas nostras non abrasas, non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas immo mere et sincere veritatis integritate praepollentes praesentibusque de verbo ad verbum insertas quoad omnes earum continentias, clausulas et articulos acceptamus, approbamus et ratificamus easque nihilominus requirentibus fidelitatibus et fidelium servitiorum meritis ac sinceris complacentiis annotatorum iudicum, iuratorum,1) seniorum civium et Saxonum praedictarum septem sedium Saxonicalium per eos sine cuiusvis notae macula et scrupulo summa semper cum fidelitate maiestati nostrae et sacrae coronae regni nostrae Hungariae praedicti exhibitis simul cum huiusmodi expressata annuentia census solutionis praenotati aliisque omnibus et singulis superius in tenoribus praetaxatarum literarum nostrarum contentis mera auctoritate imperiali atque regali et ex certa nostrae maiestalis scientia pro praefatis iudicibus, iuratis, senioribus civibus et Saxonibus praescriptarum septem sedium Saxonicalium ac ipsorum heredibus et posteritatibus universis, ut iidem sicuti fide et fidelitate sic etiam numero et personarum pluralitate augeantur innovando perenniter valituras confirmamus praesentis scripti nostri patrocinio mediante. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales praescripti duplicis pendentis novi autentici sigilli nostri, quo ut rex Hungariae utimur munimine roboratas. Datum Posonii in festo beati Gregorii papae, anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo quinto, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera quadragesimo octavo, Romanorum vicesimo quinto, Bohemiae quinto decimo, imperii vero secundo.

Unter der Plica: Relatio domini Clementis episcopi Jauriensis. [S. 549]


1) Vorlage hierauf: iuratorum, ebenso das Insert von 1436.^