Urkunde Nr. 1979 aus Band IV

Seite im UB:

253-256 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 48.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1979

Weissenburg 1426 Juni 4 Georg Lepes, Propst der siebenbürgischen Kirche, schaltet die Urkunde Papst Martins V. von 1426 Nr. »1972 und die Urkunde König Sigmunds von 1424 Nr. »1956 ein und bestätigt die Aufhebung der Hermannstädter Propstei.

[S. 254] Georgius¹⁾ Lepes, praepositus ecclesiae Transsiluanae, executor ad infra scripta a sede apostolica specialiter deputatus universis et singulis praesentes literas inspecturis salutem et sinceram in domino caritatem. Noveritis, nos a sanctissimo in Christo patre et domino domino Martino, divina providentia papa quinto literas quasdam apostolicas recepisse cum vera bulla plumbea et filo canapis integre bullatas, non vitiatas, non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas, sed omni penitus vitio et suspicione carentes, ex parte civium et hospitum Cibiniensium Strigoniensis diocesis nobis praesentatas, pro parte quorum nobis supplicatum exstitit, ut ad examinationem eorum, quae nobis in eisdem literis committuntur, procedere curaremus. Quarum literarum tenor talis est. (Folgt die Urkunde Martins V. von 1426 Nr. »1972.) Quibus quidem literis per nos cum reverentia condigna, ut tenemur receptis ipsisque visis et diligenter inspectis affectantes quoque circa ipsarum executionem cum omni sollicitudinis studio intendere fideliter et devote, praefati mandati apostolici tenore sollerter attento et forma in omnibus observata, circumstantias quaslibet, quae in praemisso sedis apostolicae mandato attendendae noscebantur, provide considerantes, necnon de contentis in eisdem studiose indagari cupientes, dictum oppidum Cibiniensem accedentes, vocatis, qui fuerunt vocandi ad veritatis processimus inquisitionem. Sed quia in ipsius mandati apostolici narratione inter cetera habebatur, quomodo serenissimus ac gloriosus princeps Sigismundus Romanorum, Hungariae et Boemiae rex illustris universos fructus, reditus et proventus ac integras decimas ab olim ad praeposituram Cibiniensem Strigoniensis diocesis, dudum vacantem et in emolumentis ecclesiasticis plurimum destitutam, pertinentes ad augmentum divini cultus ad providendum quindecim presbyteris idoneis in necessariis in perpetuum, qui certis ordinationibus et modis divina celebrant officia iudici, iuratis civibus totique communitati eiusdem oppidi Cibiniensis modis et conditionibus in dictis literis regalibus expressis donavisset et iure perpetuo largitus fuisset cuiusque donationis regalis litera cum appensione sigilli autentici novi duplicis, quo ut rex Hungariae utebatur, pro parte dictorum civium Cibiniensium ad nostri plenariam informationem et narratorum verificationem omnimodam nobis exhibita fuit. Cuius tenor sequitur in haec verba. (Folgt die Urkunde König Sigmunds von 1424 Nr. »1956.) Post quarum quidem apostolicarum et regalium praesentationem literarum omnia alia et singula in dictis literis denotata et in eisdem contenta per informationem, quam ex fide dignorum testimonio habuimus diligentem penitus et per omnia ita esse et veritati fulciri reperimus, prout in eisdem literis apostolicis narrata haberentur praemissasque ordinationem, donationem et collationem per regiae maiestatis celsitudinem in divini cultus augmentum necnon ad laudem et honorem dei omni- [S. 255] potentis intemerataeque virginis Mariae, dei et hominum mediatricis gloriosae et generis humani advocatae praeclarissime ac totius coelestis curiae iubilum pariter et tripudium perpetuis futuris temporibus, nobis in eadem Cibinio ea de causa personaliter constitutis, invenimus fore dispositas et ordinatas nosque iam fatorum servitiorum divinorum peractioni praesentialiter interfuimus et eadem modis praemissis peragi vidimus et saepius conspeximus. Nos igitur saepe dictorum iudicis, iuratorum civium ac totius communitatis supplicationibus receptis, consideratis circumstantiis universis, ipsorum supplicationem non solum rationabilem, sed etiam necessariam arbitrantes et praecipue in scrinio pectoris nostri frequenti meditationem revolventes, quod sacrorum canonum edicunt eulogia, quod nos qui servi patris familias sumus nostris diebus diligenter tenemur insudare, ne christianae religionis ac sanctae matris ecclesiae decus minuatur, sed magis et magis per temporum incrementum cumuletur et amplificetur vigili attentione invigilare. Idcirco cum ea, quae actibus salubribus et operibus exponuntur pietatis et quae dei sunt, libenter et sollerter exequi obligamur, sollicite digneque considerantes et debita pensatione perlustrantes ac proborum et iuris peritorum super hoc piis ducti consiliis ad divini nominis honorem et gloriam omniumque fidelium salutem procurandam ipsas ordinationem, donationem, largitionem a serenissimo principe Sigismundo Romanorum, Hungariae et Boemiae rege dictis civibus et toti communitati ut praedicitur factas, et literas ipsius super hoc confectas et donatas ac omnia inde secuta auctoritate apostolica, qua fungimur in hac parte, tenore praesentium approbamus, ratificamus et ex certa nostra scientia confirmamus et ob praemissorum corroborationem et firmitatem potiorem praenominatam praeposituram cum eius titulo ordinamus esse exstinctam et totaliter annulatam, quam nos eadem auctoritate apostolica nobis commissa ex nunc prout ex tunc tenore praesentium penitus exstinguimus, dissolvimus et totaliter annullamus, decernentes, quod ad eam nullus de cetero eligi valeat, recipi aut assumi et si secus a quocumque, quavis auctoritate attemptatum aut factum fuerit, illud decrevimus irritum et inane nulliusque subsistere roboris aut firmitatis, possessiones vero, terras, decimas, reditus, proventus et obventiones ac emolumenta et iura quaecumque ab olim ad praefatam praeposituram spectantia, ipsis civibus totique communitati iuxta ordinationem in literis apostolicis et regalibus plenius expressam pro divini cultus augmento perpetuo dumtaxat deputamus et eadem auctoritate tenore praesentium applicamus, constitutionibus et ordinationibus apostolicis, necnon statutis et consuetudinibus ecclesiae, in qua dicta exstitit praepositura ceterisque contrariis¹⁾ non obstantibus quibuscumque. In quorum praemissorum evidentiam maiorem et firmitatem perpetuam praesentes nostras literas fieri fecimus nostri sigilli munimine consig- [S. 256] nari. Datum Albae in domo nostrae solitae habitationis, anno domini millesimo quadringentesimo vicesimo sexto, quarta die mensis Junii. Praesentibus discretis viris et dominis Nicolao magistro hospitalis Albensis, Johanne decem milia militum, necnon Nicolao vivifici corporis Christi ecclesiae Transsiluanae altarium rectoribus et presbyteris, testibus ad praemissa vocatis pariter et rogatis.

Auf der Plica von einer Hand des 15. Jahrhunderts: Transsumptum super pertinentias ecclesiae.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 254, 1 auf S. 255.^{^}
[S. 254]
1) G in vergrösserter Schrift.^{^}
[S. 255]
1) Hierauf nec getilgt.^{^}