Urkunde Nr. 346 aus Band I
- Seite im UB:
- 319-320
- Heute in:
- Klausenburg, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Cluj a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]
- Heutige Signatur:
- Stadt Klausenburg [Primăria Oraşului Cluj] (Inventar 1ff.), J 1.
- Druckvorlage:
- nach Einschaltung (Insert)
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
346
1316 August 19 König Karl verleiht der Stadt Klausenburg verschiedene Rechte. Eingeschaltet von König Karl 1331 [= UB Nr.
»488] und mit dieser Urkunde von demselben 1336 [= UB Nr.
»523], Orig. Stadtarchiv Klausenburg. [Photographie: Ungarisches Landesarchiv Budapest [Magyar Országos Levéltár] DF (Diplomatikai Fényképgyűjtemény) Nr. 281031.] -- Die Urkunde von 1336 ist auch eingeschaltet von dem Kolozsmonostorer Konvent 1336 [= UB Nr.
»529] und von König Ludwig I. 1353 und 1365. Origg. Stadtarchiv Klausenburg.
Druck: Archiv (
») II, 1846, 328-331. Wenzel, Cod. Arpad (
») VIII, 266-268. Jakab, Oklevéltár (
») I, 31-33. Densuşianu, Documente (
») 641-642.
Druck und rumänische Übersetzung: Documente privind ist. Rom. (
») C, veacul XIV, vol. I, 251-253 bzw. 413-415. +
Deutsche Übersetzung: Wagner, Quellen (
») 34-36 Nr. 14. +
Regest: Fejér, Codex (
») VIII, 1, 596-597. +
Györffy, Árpád-kori tört. foeldrajza (
») III, 359. +
Anjou-kori oklevéltár (
») IV, Nr. 313. +
Jakó, Codex dipl. Trans. (
») II, 119 Nr. 263. +
Karolus dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex omnibus Christi fidelibus praesens scriptum inspecturis salutem in vero salutari. Quoniam rex magnus super suas gentes is digne fari potest, qui multitudine populorum gratulatur gloriando ut in pacis pulchritudine et quietis tranquillitate sedeat civitas plena populo et vita opulenta perfruatur. Hinc est quod discretus vir Benedictus plebanus de Kuluswar et canonicus Albensis et comes Tark iudex de eadem Kuluswar suo et universorum hospitum nostrorum de eadem nomine ad nostram praesentiam accedentes humiliter nobis supplicarunt proponentes in hunc modum, quod cum Stephanus illustris rex Hungariae quondam atavus et progenitor noster bonae memoriae volens olim fundare et congregare praedictam civitatem Kulusuar multa praerogativa libertatum ipsos decorasset et praeditos fecisset postmodum vergente deorsum conditione status mundi per impacati temporis discrimina iidem hospites nostri a via libertatum suarum deteriorati cecidissent, petentes a nobis cum instantia, ut ad pristinam et antiquam libertatem ipsorum ipsos restituere et restitutos in eadem conservare dignaremur. Unde quia auditis supplicationibus et petitionibus ipsorum occurrit nobis considerare illud authenticum huic proposito fore congruum atque consonum, rex pacificus pia miseratione disposuit sibi subditos fore pacificos et quietos et suae multitudinis libertate fruituros. Nos itaque instar huius gerere volentes attendentes fidelitates praedictorum hospitum et Saxonum nostrorum quas nobis multa fidelitate suorum laborum non solum res et bona ipsorum immo etiam personas ipsorum fortuitis casibus immo certis periculis exponendo vero etiam plurimas mortes et caedes hominum perpatiendo summae fidelitatis indicio impendere [S. 320] curaverunt et praesertim novissime istis temporibus contra nostros aemulos procedendo licet non cum minima rerum et personarum ipsorum iactura nobis fideliter servierunt, igitur quia ex officio nostrae regiae maiestati incumbenti, quae nulli deesse in suo iure immo iniuriam in ius restaurare debemus eorundem hospitum nostrorum iustis petitionibus inclinati ipsos et per ipsos ipsorum heredes reddidimus et restituimus ad antiquam et eandem pristinam libertatem ipsorum, qua vel quibus per memoratum Stephanum regem a prima fundatione et congregatione ipsius civitatis praedicti fuerant eadem praerogativa libertatum etiam nostris temporibus fruituros, quas hoc ordine tenore praesentium specificandas duximus et pariter exprimendas,
1) quod singuli hospitum nostrorum de praedicta civitate aratra habentes in festo beati Martini
2) singulis annis singulos fertones cum pondere regali, ceteri vero hospites per se domos et non aratra habentes singuli singula tria pondera in praedicto festo, inquilini autem alterum dimidium pondus singuli praedicto tempore nomine terragii modo praemisso solvere tenebuntur. Praeterea de singulis sexaginta mansionibus unum armatum decenter ordinatum ad exercitum nostrum transmittere tenebuntur, item villicum inter se libere eligant quem de communi consensu et voluntate duxerint ordinandum, qui quidem villicus ipsorum omnes causas inter ipsos et intra metas ipsorum exortas exceptis causis homicidii, furti, latrocinii, incendii et vulneris, quod vulgo dicitur boyseb, quas iudex noster et villicus ipsorum pro tempore constituti pariter iudicabunt, iudicia inter se taliter dividentes, quod duabus partibus iudici nostro cedentibus tertiam partem in dictis causis villicus ipsorum obtinebit. Item concessimus etiam eisdem hospitibus nostris, quod intra terminos partium Transsiluanarum tam in civitatibus quam etiam in aliis locis de mercibus et rebus ipsorum nulluni tributum solvere tenebuntur. Item sacerdotem et plebanum de communi libere eligant voluntate sicut in aliis civitatibus nostris est consuetum cui omnia iura eidem de iure debita administrare tenebuntur. Item concessimus eisdem, quod terras circumquaque iacentes, quas usque modo iuste tenuerunt et possederunt cum silvis, nemoribus, pratis, terris arabilibus et aliis utilitatibus universis teneant et possideant, ut usque iuste possederunt, sic possideant pacifice et quiete sine praeiudicio tamen iuris alieni. Haec et alia quae idem dominus Stephanus rex eisdem concesserat promittentes inviolabiliter observare. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem praesentes eisdem nostras privilegiales concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magistri Johannis Albensis ecclesiae praepositi, aulae nostrae vicecancellarii et archidiaconi de Kukulleu dilecti et fidelis nostri, anno domini M
o. CCC
o. sexto decimo, XIIII Kalendas Septembris, regni autem nostri anno similiter sexto decimo. [S. 321]
1)
In der Beglaubigung des Kolozsmonostorer Konventes von 1336 folgt statt quod singuli hospitum
bis sexaginta mansionibus unum: quod civitas nostra Kuluswar vocata in festo sancti Martini confessoris singulis annis LII marcas argenti cum pondere regali nobis ac nostris successoribus modo praemisso solvere tenebuntur. Praeterea etiam de singulis sexaginta mansionibus unum.
^ 2)
November 11.^