Urkunde Nr. 902 aus Band II

Seite im UB:

300-301

Heute in:

Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

902

Szentimre 1367 Juli 11 Peter, Vizewoiwode von Siebenbürgen, schaltet die Urkunde des Kolozsmonostorer Konventes von 1367 Nr. »901 mit seiner eigenen Urkunde von 1367 Nr. »897 ein und bestätigt die Einführung des Weissenburger Kapitels in den Besitz des zwischen diesem Kapitel und Donnersmarkt strittigen Landstrichs.

Nos Petrus vicevaivoda Transsiluanus memoriae commendantes tenore praesentium significamus quibus expedit universis, quod cum nos religiosis viris conventui ecclesiae beatae Mariae virginis de Kulusmunustra literatorie scripsissemus petendo amicabiliter, ut eorum mitterent hominem pro testimonio fide dignum, quo praesente Nicolaus literatus notarius noster vel Ladislaus filius Blasii de Tyur aut Ladislaus et Stephanus filii Martini de Tate seu Bakou de Myhalchfolua aliis absentibus homo noster in octavis festi nativitatis beati Johannis baptistae nunc proxime praeteritis¹⁾ ad faciem cuiusdam particulae terrae litigiosae inter possessiones abbatis de Egrus Monera et honorabilis²⁾ capituli ecclesiae Transsiluanae Chergeud vocatas habitae accedendo vicinis et commetaneis eiusdem undique legitime inibi convocatis et praesentibus iuxta continentiam instrumentorum seu literalium munimentorum eiusdem capituli per suas veras metas et antiquas reambulando in locis necessariis novas metas erigendo reambulatamque et ab aliorum possessionariis iuribus metalibus distinctionibus separatam et distinctam regali mensura, si mensurari posset, mensurando vel, si mensurari non posset, visu considerando fructuositate, valore, qualitate et quantitate, deum ferendo [S. 301] prae oculis, amore, favore et odio cuiuslibet partis procul abiectis aestimaret eandem regni consuetudine requirente, facta autem ipsa aestimatione sub eisdem metarum distinctionibus statueret eandem capitulo ante dicto contradictione eorundem abbatis et populorum de Monera ac aliorum quorumlibet non obstante. Et post haec ipsius possessionariae aestimationis et statutionis seriem, prout fieret opportunum, nobis amicabiliter rescriberet conventus praenotatus. Tandem idem conventus nobis rescripsit in haec verba. (Folgt die Urkunde des Kolozsmonostorer Konventes von 1367 Nr. vw>0901</vw> mit der Urkunde des Vizewoiwoden Peter aus demselben Jahr Nr. »0 mit der Urkunde des Vizewoiwoden Peter aus demselben Jahr Nr. »897.) Unde nos, qui ex officio nostri iudiciarii examinis et debito rectitudinis unum quemque in sua iustitia et iuris sui quidditate in his maxirae causis, quae coram nobis ventilatae finem sortitae existunt effectuum confovere debemus et potentiariis ausibus quantum possumus obviare, ex huiusmodi literatoria rescriptione praedicti conventus statutionem dictae particulae terrae sub praemissis metarum limitationibus seu distinctionibus iuxta nostrae iudiciariae commissionis formam modo quo supra ipsis dominis capitulo ecclesiae Transsiluanae legitime factam agnoscentes eandem particulam terrae cum omnibus suis utilitatibus et utilitatum integritatibus sub inclusione suarum antiquarum metarum in instrumentis seu literalibus munimentis ipsius capituli contentarum et etiam praedictarum metarum de novo erectarum eisdem dominis de capitulo ecclesiae Transsiluanae auctoritate iudiciaria decernendo committimus et relinquimus perpetuo possidendam sine praeiudicio iuris alieni, de facto autem praemissae potentiae per ipsos populos de Monera ut praemissum est illatae et etiam de eo, quod ipsa aestimatio possessionaria propter ipsorum populorum potentiariam resistentiam fieri nequivit, ne sub taciturnitate et dissimulationis neglectu relinquitur, dum iidem domini de capitulo praedicto prosequi voluerint, eisdem iustitiae exhibebimus complementum, ut dictabit ordo iuris. In quorum omnium praemissorum testimonium praesentes literas nostras privilegiales pendentis et authentici sigilli nostri munimine roboratas eisdem dominis de capitulo duximus concedendas. Datum in sancto Emirico, quarto die quindenarum praedicti festi nativitatis beati Johannis baptistae, anno domini M^o CCC^mo LX^mo septimo praenotato.


1) Juli 1.^{^}
2) Vorlage: honor.^{^}