Urkunde Nr. 866 aus Band II

Seite im UB:

264-265 ^a)

Heute in:

Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

866

Weissenburg 1366 Juli 13 König Ludwig I. bestätigt die Teilung des Landstrichs Lapus.

Nos Lodouicus dei gratia rex Hungariae memoriae commendamus tenore praesentium significantes universis, quod cum fideles nostri dilecti videlicet vir magnificus Nicolaus de Zeech regnorum nostrorum Croaciae et Dalmaciae banus ac Petrus de Jara vices gerens magnifici baronis nostri Dyonisii vaivodae Transiluani, quos nos in medium nobilium, Siculorum et Saxonum terrae nostrae Transiluanae ad reformandum et componendum universarum litium et discordiarum materias ratione terrarum et metarum inter eos litigiose vigentes pro specialibus¹⁾ in nostra persona hominibus nostris deputantes confidenter transmiseramus cum nostro regio pleno mandato, post aliarum metarum et terrarum rectificationes ad quandam terram Lapus vocatam, in comitatu Albensi Transiluano existentem, praetextu cuius fidelis noster miles magister Jobannes filius Gegus de Almakerek asserens, ipsam fore suam terram hereditariam, cum populis seu Saxonibus nostris de villa Kapus diversa certamina et multa contentionum genera a multis retroactis²⁾ temporibus etiam ad nostrum scitum habuisse dignoscitur, personaliter pervenissent, licet etiam veluti suam hereditariam dictus magister Johannes sibi totaliter restitui inibi petierit, tamen quia videbatur ipse magister Johannes non posse memoratam totalem terram adversus insolentias et infestationes tumultus populorum et Saxonum eorundem, qui terra ipsa quamvis ut fertur indebite utebantur, pacifice obtinere, igitur iidem homines speciales nostram ad hoc plenariam habentes facultatem propter bonum pacis et quietudinis³⁾ ambarum partium praefatam terram Lapus inter ipsas partes dividendo hoc ordine limitassent et limitarunt per metales distinctiones. Quod primo in planitie cuiusdam silvae iuxta antiquam metam ipsius magistri Johannis ex parte villae Fetanteleke nuncupatae separantem novam metam terream a parte meridionali distmguentem praefatis populis seu Saxonibus de Kapus, dehinc modicum recte declinando unam metam terream, abhinc vero infra descendendo per parvam spatium duas metas terreas magnas, unam ipsi magistro Johanni a plaga orientali et alteram a plaga occidentali ipsi villae Kapus separantes. Abhinc in modico spatio descendendo ad arbores byk, siccum rivulum Lapus dictum, in cuius capite dictae arbores byk sunt constitutae, a parte orientis ipsi magistro Johanni, a parte vero occidentis eidem villae Kapus pro communi meta distinguentem, qui rivulus infra descendendo per magnum spatium cadit in fluvium Lapus vocatum, cuius [S. 265] fluvii Lapus meatum seu cursum a parte orientis ipsi magistro Johanni, a plaga vero occidentali ipsis populis seu Saxonibus de Kapus similiter pro communi meta distinguentem, in magno spatio currentem, dehinc saliendo ipsum rivulum Lapus scilicet in saltu eiusdem prope duas metas terreas magnas, unam videlicet annotato magistro Johanni a parte orientis, aliam vero a parte occidentis eidem villae Kapus distinguentes, deinde euntes supra ad cacumen seu verticem cuiusdam montis Lilimperg Saxonice nominati, in vulgari autem nostro Wiolaheg dicti, per medium cuiusdam vineae ascendendo et perveniendo ad unam antiquam metam terream populis seu Saxonibus de Walthyda a possessione ipsius magistri Johannis separantem, circa quam unam novam metam a plaga orientis semper ipsi magistro Johanni, a parte vero occidentis ipsis populis seu Saxonibus de Kapus distinguentem erigi, constitui et sublevari fecerunt, et ibi cursus praedictarum metarum inter ipsas partes terminantur, prout haec omnia in literis eorundem Nicolai bani et Petri vicevaivodae in Vgra circa fluvium Olt, in anno subscripto datis et per praefatum magistrum Johannem nobis ad confirmandum praesentatis vidimus plenius contineri. Nos itaque consideratis fidelitatibus et servitiis ipsius magistri Johannis ac Petri filii sui maioris iuvenis scilicet aulae nostrae regalis, quibus ipsi nostram continue placant et imitantur voluntatem, divisionem terrae praenominatae per praenominatos speciales homines nostros modo praehabito factam et metarum cursus superius expressatos ac literas ipsorum Nicolai bani et Petri vicevaivodae exinde confectas acceptamus, ratificamus et praesentium sub secreto nostro sigillo, nostrarum literarum patrocinio de novo confirmamus. Praesentes enim sub maiori nostro sigillo privilegialiter emanari faciemus, dum nobis fuerint reportatae. Datum in Alba Giulae, in die sanctae Margaretae virginis, anno domini M^o CCC^mo LX^{mo b)} sexto.

Unter dem Siegel: Relatio eiusdem¹⁾ bani facta per Johannem notarium suum Symoni harum scriptori.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-3 auf S. 264, 1 auf S. 265.^{^}
b) Die hochgestellten Buchstaben nach den Zahlzeichen sind in diesem Band des gedruckten Urkundenbuches differenziert gesetzt, hier über dem Zahlzeichen, letztes nach dem Zahlzeichen nichthoch mit Abkürzungsstrich.^{^}
[S. 264]
1) Vorlage: spalis [darüber Abkürzungsstrich]. ^{^}
2) Vorlage: retroactibus.^{^}
3) Vorlage: quietitudinis.^{^}
[S. 265]
1) Vorlage: eidem.^{^}