Urkunde Nr. 723 aus Band II
- Seite im UB:
- 141-142
- Heute in:
- Karlsburg (Weissenburg), Batthyaneum [Biblioteca Naţională a României, Filiala Biblioteca documentară Batthyaneum, Alba Iulia]
- Druckvorlage:
- nach Original
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
723
1357 Juni 19 Das Grosswardeiner Kapitel schaltet die Urkunde des Königs Ludwig I. von 1357 Nr. »721 ein und berichtet dem Könige über die Einführung des siebenbürgischen Bischofs Dominik in den Besitz von Lapad, Laz, Rakos, Heyud, Czintos und Landor. Orig. Perg. Kapitelarchiv Karlsburg. Siegel, spitzoval, war in weisses Wachs auf der Rückseite aufgedrückt.
Regest: Történelmi tár (
») 1892, 512.
Excellentissimo domino suo domino Lodouico dei gratia illustri regi Hungariae capitulum ecclesiae Waradyensis orationum suffragia cum perpetua fidelitate. Literas vestrae serenitatis maiori sigillo vestro consignatas honore quo decuit recepimus in haec verba.
(Folgt die Urkunde des Königs Ludwig I. von 1357 Nr. »721.) Nos igitur mandatis vestrae sublimitatis obedire cupientes ut tenemur una cum praenotatis Petro de Macedonia aulae vestrae maiestatis milite et Andrea filio Nicolai hominibus vestris virum discretum magistrum Turul presbyterum altaris sanctae crucis rectorem de ecclesia nostra transmisimus ad praemissa fideliter exequenda. Qui demum ad nos reversi et per nos requisiti nobis concorditer retulerunt, quod ipsi Sabbato proximo post festum pretiosissimi corporis Christi proxime praeteritum
1) ad faciem possessionis Lapad vocatae pariter accessissent et cum eandem, item Laz et Rakus iusto iure ad praedictum dominum episcopum pertinentes, praeterea possessiones Heynd, Acentus et Nandurlaka vocatas titulo impignoratitio saepe fatum dominum episcopum contingentes, quas idem dominus Andreas episcopus vita comite sine molestia diutius pacifice possedisset et in dominio eiusdem perstitisset et quae defuncto eodem domino episcopo protectioni et tutelae vestri culminis fuissent applicatae, apud manus Petri filii Mykus occupative habitas invenissent easdemque iuxta modum et formam praedictarum literarum vestrarum manibus dicti domini episcopi applicare, assignare et statuere voluissent, idem Petrus filius Mykus in facie dictae possessionis Lapad personaliter comparendo statutioni et resignationi earundem possessionum contradictionis obstaculo obviasset prohibens eos ad poenam sui capitis et onera suorum bonorum dictas possessiones statuere domino episcopo praenotato virumque discretum dominum Vicencium canonicum eiusdem ecclesiae Transiluanae et archidiaconum de Vgacha nomine iam dicti domini episcopi ipsas possessiones manibus eiusdem applicantem sub poena praescripta expresse inhibuisset, ne idem supra dictas possessiones occupet aut in eisdem descendat quoquomodo sicque idem Petrus eundem dominum episcopum in praedictas possessiones intromittere denegasset. Et quia in praedictis literis vestrae serenitatis expresse continetur, ut universas possessiones et quaelibet iura dictae ecclesiae Transiluanae, in quarum dominio idem dominus Andreas episcopus exstitit, dum viveret, non obstante contradictione quorumlibet eidem domino Dominico episcopo statuere deberent et assignare, ideo ipsi [S. 142] memoratas possessiones Lapad, Laz, Rakus, Heyud, Acentus et Nandurlaka vocatas ab eodem Petro filio Mykus detentore earundem vigore praescriptarum literarum vestrae sublimitatis auferentes saepe fato domino episcopo et nomine eiusdem annotato domino Vincencio archidiacono non obstante praemissa contradictione statuissent et assignassent possidendas eo iure, quo ad ipsum dignoscuntur pertinere. Datum feria secunda proxima ante festum nativitatis beati Johannis baptistae, anno praenotato.
1)
Juni 10. ^