Urkunde Nr. 722 aus Band II

Seite im UB:

139-140

Heute in:

Klausenburg, Bibliothek der Akademie [Biblioteca Academiei Române, Filiala Cluj-Napoca]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

722

1357 Mai 29 Der Kolozsmonostorer Konvent bezeugt, dass Simon, Sohn Nikolaus' von Weidenbach, seinen ererbten Besitz in Weidenbach dem Comes Jakob von Kronstadt, Sohn des Comes Nikolaus von Rosenau, vermacht hat.

[S. 140] Conventus monasterii beatae Mariae virginis de Klusmonustra omnibus Christi fidelibus praesens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum notitiam tam praesentium quam futurorum harum serie volumus pervenire, quod accedentes personaliter ad nostram praesentiam Symon filius Nicolai de Wildumbah ab una, comes Jacobus dictus de Barsso filius comitis Nicolai magni de Rosno parte ex alia, per eundem Symonem filium Nicolai confessum exstitit coram nobis ministerio vivae vocis suae pariter et relatum, quod quia ipse ad praesens non plures heredes sed solummodo duas filias puellas et coniugem haberet, et si hoc fieri sibi contingeret, ut de eadem coniuge sua an de alia, si quam aliam habere contingat, filium habere non posset, tunc universae possessiones suae hereditariae in praenotata possessione Wyndunbah vocata, quas antecessores sui ob merita servitiorum ipsorum fidelia a regia benignitate invenissent, ut in palatiis, curiis, aedificiis, item pratis fenetalibns, molendinis super ripam Wyndunbah in eadem possessione Wyndunbah intra metas ipsius possessionis cum terris arabilibus, cultis et incultis sitas, habitas et existentes cum omnibus utilitatibus et pertinentiis universis sub certis metis et signis, quibus ipse et sui progenitores possedissent et servassent, ratione proximitatis et consanguinitatis exceptis aliis proximis et cognatis suis praelibato comiti Jacobo dicto de Brasso, si ipsum mori contingeret, et suis heredibus dedisset, donasset, immo tradidit, dedit et contulit coram nobis, item super ipsam ripam ut in superficie ripae Wydunbah a prima meta usque finem ipsius ripae ubi finitur molendina aedificare aut alios fructus alter percipere non possit praeter ipsum comitem Jacobum sub tali forma et conditione mediante, quod praedictis filiabus suis et suae¹⁾ coniugi¹⁾ iam dictus comes Jaeobus et sui heredes secundum regni consuetudinem cum pecunia pro iam dictis hereditatibus²⁾ satisfactionem adimplere teneatur occasione procul mota. Ceterum quod si deo volente hoc fieri contingeret, ut ipse videlicet Symon filius Nicolai de hac luce absque heredum solatione vitam suam finiret temporalem, quod absit, ex tunc praenominatae possessiones hereditariae ipsum Symonem filium Nicolai iure hereditario tangentes cum omnibus utilitatibus et pertinentiis universis ut praemittitur, secundum quod antecessores sui possedissent et servassent, praelibato comiti Jacobo dicto de Basso filio Nicolai magni de Rosno et suis heredibus heredumque suorum successoribus in perpetuum et irrevocabiliter cum pleno iure et dominio servandam, possidendam pariter et habendam dedisset, tradidisset, dedit, donavit ac contulit coram nobis. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem praesentes concessimus literas nostras privilegiales pendentis sigilli nostri appensione munimine roboratas, Datum secundo die festi Penthecostes, anno domini M^mo CCC^moa) quinquagesimo septimo. [S. 141]


a) Die hochgestellten Buchstaben nach den Zahlzeichen sind in diesem Band des gedruckten Urkundenbuches differenziert gesetzt, hier stets über den Zahlzeichen.^{^}

1) Vorlage: sua coniuge.^{^}
2) Vorlage: heredibus.^{^}