Urkunde Nr. 677 aus Band II

Seite im UB:

93-96 ^a)

Heute in:

Kronstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Braşov a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Fond 1: Stadt Kronstadt [Primaria Municipiului Braşov], Privilegiensammlung (Colecţia privilegii) Nr. 2.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

677

1353 März 28 König Ludwig I. bestätigt die Sachsen des Kronstädter Distrikts in ihren Rechten, betreffend die Steuerzahlung, den Kriegsdienst, das Verhältnis zu dem vom König bestellten Richter und die Nutzung von Wald, Wasser und Fischerei.

Lodouicus dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex, princeps Sallernitanus et honoris montis sancti Angeli dominus omnibus Christi fidelibus praesentibus et futuris notitiam praesentium habituris salutem in omnium salvatore. Quoniam rex magnus super gentes suas is digne fari potest, qui multitudine populorum gratulatur, ut in pacis pulchritudine et quietis tranquillitate sedeat civitas plena populo et vita opulenta perfruatur. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod comes Jacobus filius Nicolai filii Sandur¹⁾ villicus de Brassow²⁾ in nostrae maiestatis praesentiam accedendo vice et nominibus universorum fidelium civium et hospitum nostrorum Saxonum de eadem Brassow²⁾ ac ad ipsam pertinentium nobis proponendo declaravit, quod pii progenitores nostri olim illustres reges Hungariae beatarum recordationum infra scriptis libertatum praerogativis ipsos decorassent et praeditos fecissent, super quibus quidem libertatibus instrumenta eorundem per impacati temporis discrimina exstitissent alienata ab eisdem, petens nostram excellentiam cum instantia, ut pristinam et antiquam eorum libertatem eisdem restituere ac in eadem ipsos conservare de benignitate regia dignaremur. Nos itaque humillimis supplicationibus eorundem fidelium civium et hospitum nostrorum Saxonum de Brassow²⁾ et ad eandem spectantium per praedictum comitem Jacobum villicum ipsorum in personis eorundem nostrae maiestati porrectis inclinati libertatem eorum antiquam, ut iidem sicut numero sic et fidelitate augeantur, dictis civibus et hospitibus nostris de Brassow²⁾ et pertinentibus ad eandem nobis et sacrae regiae coronae fidelitatem illibate observatis et observantibus in futurum restituimus et restauramus in his scriptis. Quam tenore praesentium specificando declaramus isto modo, quod de universitate eorundem fidelium civium et hospitum nostrorum de Brassow²⁾ [S. 95] et ad¹⁾ eandem spectantium annis singulis pro collecta eorum regali centum et quinquaginta marcas fini argenti rationis Scybiniensis dent et solvant nostrae maiestati, hominique nostro exactori videlicet dictae collectae literis nostris mediantibus ad hoc deputando a die praesentationis earundem ipsis factae quolibet die, donec ipsa collecta plene fuerit persoluta, unum fertonem argenti pro expensis suis praeter summam dictae collectae dare tenebuntur. Praeterea si nostram maiestatem ad partes orientales personaliter exercitum ducere contingat, tunc quilibet eorum iuxta suam facultatem equester vel pedester propria eorum in pecunia nobiscum proficisci teneantur. Si vero ad partes occidentales personaliter exercitum duxerimus, tunc quinquaginta viros agiles bene armatos et lanceatos in ipsum exercitum nostrum ex parte communitatis eorum debebunt et tenebuntur destinare. Ceterum iudex ipsorum sive comes terrestris, quem ipsi de communi eorum voluntate eligent, de universis iudiciis seu birsagiis iudici nostro regali per nos in medium ipsorum deputato provenientibus quartam partem et prolocutor similiter per communitatem eligendus quintam partem recipiendi habebunt facultatem. Item si aliquis eorum homicidium inter ipsos patraverit, tunc iudex noster ipsum cum suo adversario potest captivare, sed ad domum suam accedere et res aut bona sua auferre non possit modo aliquali, donec idem homicida proscribitur per communitatem et exulabitur, sed post proscriptionem per praefatam communitatem factam et exulationem suam omnia bona eiusdem praefatus iudex noster auferendi plenariam habeat facultatem. Si autem dictus homicida cum suo adversario et inimico poterit concordare, tunc iudici nostro pro iudicio habitae pacis quinque marcas dicti computi²⁾ Scybiniensis dare teneatur. Silvas autem et aquas ac piscaturas communiter perutantur contradictione qualibet non obstante, hoc tamen expresse declarato, quod iidem cives et hospites nostri semper nobis et sacrae regiae coronae fidelitatem debitam illibate et immutabiliter teneantur observare. Ut igitur haec nostra libertatum restauratio et donatio salva semper et inconcussa permaneat nec per quempiam valeat in irritum retractari, praesentes eisdem concessimus literas nostras privilegiales pendentis et authentici sigilli nostri duplicis munimine roboratas. Datum per manus venerabilis in Christo patris domini Nicolai episcopi Zagrabiensis ecclesiae, aulae nostrae vicecancellarii dilecti et fidelis nostri, quinto Kalendas mensis Aprilis, anno domini millesimo CCC^mo. quinquagesimo tertio, regni nostri anno duodecimo. Venerabilibus in Christo patribus et dominis Nicolao Strigoniensi locique eiusdem comite perpetuo et Dominico Spalatensi archiepiscopis, fratre Dyonisio archielecto Colocensi, Nicolao Agriensi, Demetrio Waradiensi, Andrea Transsiluano, Colomano Jauriensi, Nicolao Quinqueecclesiensi, Mychaele Vacyensi, Johanne Vesprimiensi, Thoma Chanadiensi, fratribus Thoma Syrimiensi, Peregrino Boznensi, Stephano Nitriensi et Blasio Tyniniensi episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus. Magnificis baronibus Nicolao palatino et iudice Comanorum, Nicolao filio Laurencii vaivoda Transsiluano et comite de Zonuk, honore magisterii tavarnicatus nostri vacante, comite Thoma iudice curiae nostrae, Dominico de Machou et Nicolao de Zeurino banis, Paulo [S. 96] magistro tavarnicorum reginalium, Olyuerio iudice curiae eiusdem, Leukus pincernarum et dapiferorum, Dyonisio agasonum et¹⁾ Tuteus²⁾ ianitorum nostrorum ac Johanne dapiferorum reginalium magistris, Symone comite Posoniensi aliisque quampluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores.


a) Erster Seitenumbruch in Siegelbeschreibung. Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 94, 1-2 auf S. 95, 1-2 auf S. 96 (dortige 3-4 zu nachfolgender Urkunde).^{^}
b) Nachtrag UB II 756: S mit Abkürzungzeichen.^{^}
c) Im UB Abbildung des Siegels Königs Ludwig I. auf Tafel I, Bild 1 (»Avers) bzw. auf Tafel II, Bild 5 (»Revers).^{^}
d) Im UB Abbildung des Siegels des Komitas Kronstadt auf Tafel II, Bild 9; unten als »Abb. 3 (Komitatssiegel).^{^}
[S. 94]
1) 1387: Sandor.^{^}
2) 1387: Brasso [5x].^{^}
[S. 95]
1) Fehlt in der Vorlage. ^{^}
2) Vorlage: conpoti.^{^}
[S. 96]
1) Fehlt 1387.^{^}
2) 1387: Tewtes.^{^}

Avers


Revers


Abb. 3 (Komitatssiegel)