Urkunde Nr. 56 aus Band I

Seite im UB:

47-49 ^a)

Heute in:

Klausenburg, Bibliothek der Akademie [Biblioteca Academiei Române, Filiala Cluj-Napoca]

Heutige Signatur:

Familienarchiv Bánffy [Fond Familial Bánffy] , Nr. 90.

Druckvorlage:

nach anderem Urkundenbuch mit Quellennachweis

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

56

1228 König Andreas II. verleiht dem Oberstschatzmeister Dionysius die Besitzung Szeplak und die villa Gyeke.

Andreas dei gratia Vngariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galiciae Lodomeriaeque rex in perpetuum. Cum ex regiae dignitatis officio teneamur, metiri merita singulorum et cuique pro meritis respondere, iustum est et rationi consentaneum, ut amicos iniquitatis et inimicos aequitatis, radicitus evellentes disperdamus, ultione malorum confundentes malivolos et sopientes nequitiam emergentem, bonos vero regni utilitatibus et coronae regiae pervigiles regalis munificentiae donis enutrire educare studeamus. Hac itaque circumspectione praemoniti praesentium ac posterorum notitiae duximus declarandum, quod cum Simon banus frater Michaelis bani, novo et inaudito genere iniquitatis et nequitiae, adinventionibus detestabilibus, crudeliter et enormiter armatus una cum suis complicibus viris sanguinum et dolosis ad dedecus et opprobrium coronae regiae conspirantibus mortis bonae memoriae Gertrudis dominae reginae carissimae [S. 48] coniugis nostrae particeps exstitisset, habito communi filiorum et episcoporum necnon et omnium baronum nostrorum consilio, universas eiusdem possessiones decrevimus fore confiscandas et ad manus regias merito et legitime devolvendas, de quibus quandam ipsius possessionem nomine Sceplok ultra silvas constitutam cum omnibus villis et praediis, libertinis, servis, ancillis necnon et aliis ad eandem pertinentibus, certis metis et terminis undique distinctam dilecto ac fideli nostro Dionisio filio Dyonisii magistro tavernicorum nostrorum ob indeciduae fidelitatis suae constantiam, quam nobis loco et tempore indesinenter et excellenter exhibuit, iure hereditario contulimus possidendam in possessionem iam dictam per fidelem nostrum Alcol Bodun comitem, de genere Aba, filio Leustachii auctoritate regia ipsum introduci facientes. Cuius prima meta incipit a parte orientali in fluvio Morus in loco qui vocatur Mogorreuu¹⁾ et sic secundum cursum eiusdem Morus ad sinistram iacet magistri Dyonisii terra, ad dextram vero remanet terra Simonis bani, deinde adhuc in cursu eiusdem Morus itur ad castrum Wecheu, et sub castro Wecheu flectitur ad dextram manum et ibi sunt duae metae in terra, deinde vergit versus occidentem et ascendit in montem qui vocatur Zakal, ibi sunt duae metae, quarum una in terra, alia vero in arbore. Deinde descendit ad paludem eandem Zakal, quam paludem transit ultra ad Dienusteleke, deinde vadit iuxta villam Luer, quae villa Luer ad sinistram remanet magistro Dyonisio, in dextra vero parte remanet terra Simonis bani et sic eundo ascendit in magnum montem, deinde descendit de monte et declinat fere versus meridiem, et ibi transit unam magnam viam quae ducit de Sceplok usque in Regun. Deinde ascendit iterum in monticulum et in terminatione eiusdem monticuli descendit versus occidentem ad fluvium qui vocatur Lyuch, deinde transit flumen illud, et conterminatur²⁾ terrae comitis Bana et ibi est meta in terra. Deinde ascendit in sinistra parte iuxta rivulum Milos versus aquilonem et sic itur ad locum ubi sunt tres metae Bana comitis in terra, deinde iuxta alium rivulum qui vocatur Osoiosyd ascendit superius, secundum cursum eiusdem fluvii et in capite eiusdem fluvii sunt duae metae Johannis filii Stephani, deinde vadit ad cacumen montis, et in cacumine ipsius montis posita est meta eiusdem Johannis filii Stephani. In eodem vero monte, ubi terminatur terra Johannis, sunt quatuor metae et ibi tangit metam Emerici, in eodem etiam monte vadit per viam ad monticulum unum, ubi terminatur meta Emerici, ibique intrat metam comitis Coquinus, et sic descendit in vallem qui vocatur Zeku. Inde descendit ad fluvium qui vocatur Pizternha et sic secundum cursum eiusdem fluvii vadit superius versus aquilonem, ad villam Badus³⁾, quae remanet ad dextram manum, ad sinistram vero partem itur superius et sic in superiori parte villae posita est meta, ubi terminatur terra comitis Coquinus, deinde tangit metam Demetrii et ascendit ad montem qui vocatur Zaurs et in eodem monte vadit versus orientem, et est meta sub ilice posita, deinde ascendit ad sinistram partem inter duos Biku ubi sunt duae metae maxime in terra in planitie, deinde vadit ad monticulum unum, de quo monticulo [S. 49] descendit ad arborem tremuli ubi est meta in terra posita et alia est in arbore ad modum crucis facta, deinde descendit iuxta rivulum et ibi intrat silvam fagi, quae vocatur Madadbiki et per eundem rivulum terminatur in litore Soyou, ubi sunt duae metae in terra sub maxima arbore, deinde intrat in Soyou et ascendit usque caput Soyou, de capite vero progreditur in montem qui vocatur Cuzberch, in eodem vero monte vadit usque ad caput Bodagd, deinde progreditur ad alpes Clementis et inde ad Rusciam. Contulimus etiam supra dicto Dyonisio magistro quandam villam Simonis bani parum remotam nomine Gyeka, cuius prima meta tangit Coquinum versus orientem, secunda meta tangit Bulsu versus occidentem, tertia meta versus aquilonem tangit Orcar et sic terminatur. Vt igitur haec a nobis facta donatio nullis umquam temporibus possit retractari, sed salva semper et inconcussa permaneat, praesentem concessimus paginam sigilli nostri munimine in perpetuum roboratam. Datum per manus magistri Bulsu aulae regiae cancellarii et Geuriensis praepositi, anno dominicae iuearnationis millesimo ducentesimo vigesimo octavo. Venerabili Roberto Strigoniensi, reverendo Vgrino Colocensi archiepiscopis existentibus, Desiderio Chenadiensi, Alexandro Waradiensi, Reynaldo Transiluano electo Agriensi, Gregorio Geuriensi, Briccio Wacchiensi, Bartholomeo Quinqueecclesiensi, Stephano Zagrabiensi, Bartholomeo Wesprimiensi episcopis existentibus, ecclesias dei feliciter gubernantibus. Dyonisio comite palatino, Ladizlao aulae nostrae curiali comite et comite Bachiensi, Ochuz curiali comite reginae et comite Budrugiensi, Jula magno comite Suppruniensi, Nicolao fratre Vgrini comite Bichoriensi, Demetrio magistro dapiferorum et comite Posoniensi, Jula magistro pincernarum et comite Mussuniensi, Nicolao magistro et comite agasonum et aliis quam pluribus magistratus et comitatus tenentibus. Regni nostri anno vicesimo quinto.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 48, 3 durch Nachtrag eingefügt.^{^}

1) Fridvaldszky, ebenfalls nach dem Orig.: Mogorreun.^{^}
2) So Kemény. Vorlage: continuatur.^{^}
3) Vorlage: Radus [Nachtrag UB I, Seite 618]. ^{^}