Urkunde Nr. 460 aus Band I

Seite im UB:

415-418 ^a)

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

460

Avignon 1328 Mai 4 Dynus, Propst von Genua und päpstlicher Auditor, verbietet, in der Streitsache zwischen dem siebenbürgischen Bischof und dem Weissenburger Kapitel einerseits und einigen deutschen Dekanaten andrerseits vor der Mitscheidung des Prozesses Neuerungen vorzunehmen.

In nomine domini nostri Jhesu Christi amen. Dudum sanctissimus in Christo pater et dominus noster dominus Johannes divina providentia papa XXII. causas appellationis seu appellationum ac etiam negotiorum principalium, quae vertebantur seu verti sperabantur inter reverendum patrem dominum Andream episcopum Albensem in partibus Transsiluanis ac canonicos, capitulum ac archidiaconos videlicet Johannem Albensem et Schamam de Kukulu maiori et minori dictae ecclesiae Albensis ex parte una, et venerabiles viros dominos . . decanos et rectores decanatuum de Schebs, de Kizd, de Gozd, de Kukulu maiori et minori et de sancto Ladizlao, Petrum de Ygim plebanum²⁾ atque de Medies communiter vel divisim ex altera, super decimis, censibus, bonis decanorum et rectorum dictorum decanatuum decedentium, iuritum denegatione, violatione privilegiorum et literarum ecclesiarum dictorum decanorum et rectorum gravaminibus, captivationibus et spoliationibus, quae dictis decanis et rectoribus inferuntur per dictos dominos episcopum et archidiaconos in visitationibus eorum et procurationibus recipiendis et quibusdam pecuniarum summis, quas dicti domini episcopus et archidiaconi receperunt a dictis decanis et rectoribus pro eorum confirmatione et institutione seu eorum occasu secundum praedictorum decanorum et rectorum procuratorum assertionem nobis Dyno, praeposito Januensi, praefati domini nostri papae capellano eiusque sacri palatii auditori audiendas commisit et fine debito decidendas. Comparentibus itaque postmodum in iudicio coram nobis dominis Johanne Henrici plebano de Appoldia superiori et Johanne Henrigi plebano de Bazna asserentibus, se procuratores praedictorum dominorum decanorum et rectorum, et petentibus citeri dominum Stephanum canonicum Albensem procuratorem, ut asserebant, praedictorum dominorum episcopi, canonicorum et capituli ac sibi mandari, quod non recedat de curia Romana sine nostra licentia, necnon et dominum Ambrosium de Mediolano iurisperitum procuratorem, ut asserebant, venerabilis viri domini Johannis archidiaconi Albensis, nos praedictos dominos Stephanum et Ambrosium citari coram nobis ad certam diem mandavimus ac sibi praecipi, quod interim de Romana curia absque nostra licentia sub excommunicationis poena non recederent. Qua die comparentibus in iudicio coram nobis in praedicto palatio apostolico praedictis procuratoribus decanorum et rectorum ac ipsis dominis Stephano et Ambrosio, nos procuratoribus utriusque partis ad fidem faciendum nobis in iudicio de eorum mandatis certum terminum competentem duximus statuendum. In quo termino comparentibus in iudicio utriusque partis procuratoribus et ad faciendum fidem de eorum mandatis aliquibus instrumentis ac etiam literis cum sigillis pendentibus exhibentibus coram nobis, nos praedictorum instrumentorttm et literarum hinc inde copia decreta utrique [S. 417] parti ad dicendum contra praedicta producta peremptorium terminum assignavimus competentem. Quo termino adveniente datis a procuratoribus utriusque partis quibusdam exceptionibus contra praedicta mandata hinc inde ipsis procuratoribus praesentibus ad replicandum contra exceptiones praedictas peremptorium terminum competentem duximus assignandum. In quo quidem termino hinc inde quibusdam replicationibus datis, nos quia de mandatis procuratorum praedictorum decanorum et rectorum merito dubitavimus, ipsorum decanorum et rectorum procuratores de recto idonee in iudicio praesentibus procuratoribus partis adversae cavere fecimus ipsis nihilominus ad producendum sufficientia mandata nomine praedictorum cum ratificatione actorum in causa ista sub poena ducentarum marcarum argenti, competentem terminum statuentes. Deinde praedictis procuratoribus utriusque partis in iudicio comparentibus coram nobis ipsis praesentibus et consentientibus ad dandum et recipiendum hinc inde libellos sive petitiones certum terminum praefiximus competentem. Quo termino adveniente dictis procuratoribus decanorum et rectorum septem libellos offerentibus praesentibus procuratoribus partis adversae, tunc libellos sive petitiones aliquas dare non curantibus ipsis procuratoribus praedictorum dominorum episcopi, archidiaconorum, canonicorum et capituli ad respondendum dictis libellis terminum peremptorium assignavimus competentem. In quo termino datis per procuratores praedictorum dominorum episcopi, archidiaconorum, canonicorum et capituli quibusdam exceptionibus contra praedictos libellos ac replicationibus pro parte decanorum et rectorum subsecutis necnon allegationibus super dictis libellis ab utriusque partis advocatis factis, nos procuratoribus praedictorum dominorum decanorum et rectorum ad declarandum aliquos ex praedictis libellis terminum duximus statuendum. Adveniente vero dicto termino et declarationibus pro parte praedictorum dominorum decanorum et rectorum factis, procuratoribus partis adversae ad dicendum contra praedictas declarationes terminum assignavimus competentem, in quo datis quibusdam generalibus exceptionibus pro parte dominorum episcopi, archidiaconorum et canonicorum et capituli nos, ipsis non obstantibus, ad contestandum litem in hac causa super praedictis libellis utriusque partis procuratoribus terminum assignavimus competentem. In quo termino comparentibus procuratoribus utriusque partis dictorum dominorum episcopi, archidiaconorum, canonicorum et capituli procuratoribus petentibus, se non compelli ad litem contestandum et asserentibus, se daturos libellos reconventionales contra praedictos decanos et rectores, nos terminum praedictum praesentibus utriusque partis procuratoribus ad idem ad certam diem competentem duximus prorogandum. Qua die adveniente procuratoribus praedictis coram nobis in iudicio constitutis procuratores praedictorum dominorum episcopi, archidiaconorum et capituli novem libellos reconventionales contra praedictos dominos decanos et rectores exhibuerunt. Quibus exhibitis procuratoribus partis adversae ad respondendum ipsis libellis terminum assignavimus competentem, et continuo per procuratores utriusque partis super libellis dominorum decanorum et rectorum lis fuit legitime ac sollenniter contestata, necnon et de calumnia corporaliter tactis [S. 418] sacrosanctis scripturis praestitum iuramentum. Cum ex tunc praedictus dominus Johannes Henrigi rector de Appoldia superiori procurator praedictorum dominorum decanorum et rectorum a nobis cum instantia peteret, ut inhiberemus saepe dictis dominis Stephano et Ambrosio procuratoribus praedictorum dominorum episcopi, archidiaconorum, canonicorum et capituli et per ipsos praedictis dominis suis ac omnibus et singulis, quibus de iure esset inhibendum, ne causa pendente praedicta in praeiudicium dictae causae ac partis ipsius domini Johannis necnon et iurisdictionis nostrae faceret aut fieri procuraret aliquam novitatem, nos petitioni praedicti domini Johannis tamquam iuri consonae annuentes et volentes aequitatem servare, inhibemus procuratoribus utriusque partis et per eos praedictis dominis suis ac omnibus aliis et singulis, quibus de iure est inhibendum, ne causa praedicta pendente aliquam in praeiudicium dictae causae et alter utrius partium praedictarum ac iurisdictionis nostrae novitatem faciant aut fieri per alios procurent. Quod si secus actum fuerit id exigente iustitia revocabimus in statum pristinum reducendo. In cuius rei testimonium praesens publicum instrumentum per Gerardum de Medicis de Placencia notarium publicum infra scriptum fieri mandavimus et ad maiorem cautelam nostri sigilli appensione muniri. Actum et datum Aunione¹⁾ in palatio apostolico, in quo iura redduntur, millesimo trecentesimo vigesimo octavo, indictione undecima, die quarto mensis Maii, pontificatus praedicti sanctissimi patris et domini nostri domini Johannis divina providentia papae XXII. anno duodecimo. Praesentibus magistris Johanne de aqua Mundula, Juncta Radicophano, Johanne de ponte Curuo, omnibus notariis publicis et scribis praefati domini auditoris testibus rogatis.

Notar-Zeichen. Ego Gerardus de Medicis de Placencia imperiali auctoritate notarius publicus praedictae inhibitioni una cum supra scriptis testibus interfui eamque de mandato praedicti domini auditoris in hanc publicam formam redegi meoque consueto signo signavi rogatus.


a) Erster Seitenumbruch in Siegelbeschreibung. Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 416 (1 in Siegelbeschreibung), 1 auf S. 418.^{^}
b) Im UB Abbildung des Siegels des Propstes Dynus auf Tafel II, Bild 7; unten als »Abb. ^{^}
[S. 416]
1) Das zweite A geschwunden, vielleicht ist O zu lesen.^{^}
2) Vorlage: plebani.^{^}
[S. 418]
1) Vorlage: Aunion. [Abkürzungsstrich über Wortende].^{^}

Abb.