Urkunde Nr. 3468 aus Band VI

Seite im UB:

242-245^a)

Heute in:

Klausenburg, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Cluj a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Stadt Bistritz [Primăria Oraşului Bistriţa] (Inventar 58ff.), Urkunden Nr. 83.

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

3468

Klausenburg 1466 Juni 20 Der Rat von Klausenburg legt die zwischen zwei Mitbürgern schwebende Streitsache dem Bistritzer Rat zur Entscheidung vor.

Iudex et iurati cives civitatis Coluswar prudentibus et circumspectis iudici et iuratis civibus civitatis Bystriciensis dominis et amicis nobis sincere honorandis. Prudentes ac circumspecti viri domini amici et fautores nobis sincere honorandi noveritis, quod prudenti ac circumspecto viro Luca Kerekes dicto [S. 243] iudice videlicet civitatis nostrae more nostro solito die datarum praesentium in sede nostra iudiciaria pro audiendis et discernendis quorumlibet querulantium causis et nobis in praetorio pro audiendis similiter et decidendis appellationibus nostri in praesentiam ab eadem sede nostra et a conspectu iudicii deductis pariter consedente comparuerunt coram ipso iudice personaliter in forma iudicii circumspecti viri Symon Faber inhabitator civitatis nostrae iamdictae ut actor ab una ex altera siquidem partibus Nicolaus Petri Mathiae civis nobis coniuratus veluti reus seu in causam attractus per ipsumque Symonem actorem contra et adversus iamdictum in causam attractum propositum fuerat in hunc modum: Quod anno domini proxime praeterito tempore scilicet iudicatus ipsius Nicolai idem Nicolaus iudex ipsum actorem nullis suis demeritis exigentem captivesset potentiaque sua mediante per viginti quinque dies et totidem noctes captivum tenuisset nullumque actorem contra se agentem praeter ipsum iudicem habuisset. ratione cuius captivitatis ipse actor prima vice quinquaginta et secunda vice septuaginta quinque probos viros pro fideiussoria cautione ponere noluisset, quos ipse in causam attractus assummere et ipsum actorem de captivitate emittere noluisset, sed ipsum tamdiu quousque suae placuisset voluntati vinctum conservasset. In quaquidem captivitate ratione neglexionis laborum suorum dampna triginta duum florenorum auri pertulisset et quo iudex pro huiusmodi captivatione omnes ipsius causae actores praesentes scilicet et futuros viventes intermisset verecundias, quas pro ducentis auri florenis et iterum ex quo ipsum absque eius demeritis minus iuste ac potentia sua mediante et nullo actore ipsum accusante detinuisset similiter verecundias, quas pro sui ipsius homagio pati noluisset, passus extitisset. Annotatus autem in causam attractus taliter responderat ex adverso, quod anno quo supra elapso quo ipse post dei et proborum hominum voluntatem iudex et antecessor civitatis nostrae extitisset. Extunc iudex et tres iurati cives de possessione Thwere vocata ad eum venientes dixissent: Domine iudex habemus pauca vestrae prudentiae loqui, rogamus ob id vestram prudentiam, quatenus sermones nostros velitis percipere; ad quae ipse responidisset: Carissimi domini dicatis, extunc ipsi proposuissent eo modo: conquerimur vobis, quod ecclesia nostra parochialis est spolitata et omnia argenteria utputa calices et cruces ac alia clenodia fabricata sunt furtim ablata et furem, per quem haec mala perpetrata sunt, cognoscimus et vestigia ipsius scrutati sumus et scimus, quia scolaris est et faber qui dissolvit et in cuius foco ipsa clenodia sunt dissoluta vocatur Symon et moratur in media platea extra muros civitatis vestrae, hunc fabrum petimus iuri detineri et servari tamquam celatorem subtractorum bonorum ecclesiae nostrae. Et scimus etiam aurifabrum cui ipsa clenodia dissoluta ad emendum fuerunt oblata et petimus, quatenus ad hospitem et hospitam ipsius furis similiter habeatis respectum, quia ipsi sciunt quod praefata clenodia et argenteria in foco ipsius Symonis per eundem Simonem Fabrum sunt dissoluta ergo videatis ne aufugiant et ne bona ecclesiae nostrae omittantur, quia sumus iobagiones domini episcopi. Praenarratus autem pro tunc iudex Nicolaus ad verba et proposita iudicis et trium iuratorum civium de dicta Thwere taliter respondisset: Carissimi domini videtis bene quod magnificus dominus Johannes Pangracz vaivoda Transsilvanus ad praesens in civitate nostra est constitutus et ego aliis quam pluribus huius civitatis negotiis praearduis et pariformiter domini vaivodae factis sum occupatus quare non patet michi tempus et hora, ut cum factis vestris possem procurare sed assumpta vobis mora prorogetis factum usque post domini vaivodae recessum. Extunc volo vobis hunc Symonem detinere et siquid actionis aut quaestionis contra eundem iuridice habueritis, volo vobis ex parte sua iustitiam administrare; ad haec ipsi respondissent: Domine iudex sitis circumspectus in negotio, ne bona ecclesiae nostrae deperdantur sicque ipse iu-[S. 244] dex Nicolaus post domini vaivodae recessum misisset pro praefato Symone et ipsum detinuisset iuri eodem die iidem iudex et iurati cives de Thwere venientes ad petendum iudicium dixissent: Domine iudex volumus et petimus ut similiter detineatur hospes iuris ne aufugiat ipse autem ut iudex hunc hospitem et aliam quandam feminam in domum suam adducere fecisset et per quendam iuratum civem Emericum scilicet Teges dictum similiter in domum suam accersiri fecisset. Per quem civem iudex ipsos hospitem, hospitam aliam feminam ad fidem eorum deo debitam interrogari fecisset, ut quid ipsis de illo facto constaret recognoscerent. Sequente vero die domini videlicet iurati cives more ipsorum solito in praetorium ad faciendum unicuique iudicium convenissent et tunc supradicti iudex et iurati cives de memorata Thwere personaliter comparentes proposita ipsorum quemadmodum supra expressatum est coram ipsis civibus reiterasscnt et terminum eis dare petiissent allegantes, quomodo scrutati essent, quod scolaris perpetratum fecisset et in quadam villa in propinquo latitaret quousque eundem furem fortasse arripere possent et ipsum fabrum tempore medio captivum tenere postulassent. Cives autem auditis et sane intellectis praetactorum iudicis et civium de antedicta Thwere propositionibus et allegationibus ex quo essent iobagiones domini episcopi et bona ammissa essent bona ecclesiae petitionibus ipsorum inclinati terminum quatuordecim dierum spatia ex superhabundantia ipsis praefixissent. Quo adveniente comparere deberent iudicium et iustitiam accepturi, termino autem quatuordecim dierum nondum adveniente et expleto ipse Nicolaus iudex per dominos cives in praearduis ipsius civitatis negotiorum expeditionibus versus regiam maiestatem fuisset transmissus. Et sic ipsum fabrum scilicet causae actorem ad fideiussoriam cautionem extradare noluisset sed captum in turri reliquisset et qualiter esset emissus ignoraret, sed ex quo contra eum ageret ea de re vellet scire per quem modum si videlicet per iuramenta vel per compositionem cum viceiudice factam liber et absolutus esset effectus et pronunciatus an de captivitate saliisset. Et si ipse iudex tunc domi remanere noluisset, extunc iuxta iudicis et iuratorum de Thwere propositionem coram civibus et ipso iudice in praetorio factam et iuxta testium documenta coram praetacto Emerico Teges iurato cive¹⁾ deposita²⁾ parum plus documenti adhuc fuisset necessarium, quod ipse Symon fuisset dignus igni concremari et quod haec omnia sunt facta et vera forent videlicet quod non fuisset actor seu adversarius sed iudex suus et quod testes ita coram praefato Emerico iurato cive deposuerant. Petierat sibi praenarratus Nicolaus in causam attractus ad comprobationem per iudicem Lucam terminum assignari, termino igitur adveniente produxerat praenominatus Nicolaus iudex pro testominio iudicem modernum et duos iuratos cives de praefata Thwere qui ad fidem eorum deo debitam recognoverunt, quod ipsi saepedictum Symonem fabrum tempore iudicatus praefati Nicolai Petri Mathiae detinere fecissent et actores sui in iudicio fuissent et essent etiam de praesenti, sed quomodo evasisset ignorarent, quia huiusque per ipsos nunquam esset liber et quittus pronuntiatus seu iustificatus. Annotatus etiam Nicolaus iudex perduxerat similiter pro testimonio septem iuratos cives de Coluswar, qui concorditer in nullo discrepantes fassi fuerant ad fidem eorum deo debitam quod praevisi iudex et iurati cives de Thwere petiissent, ipsum Symonem captivare et coram ipsis iuridice contra eum egissent. Memoratus autem Faber hiis auditis responderat quod licet vice iudex condam Nicolaus Kawtosch dictus felicis recordii in sede iudicialiter commisisset, quod ipse Faber met tertius per sacramentorum iuramenta debebat se ergo praetitulatos iudicem et iuratos cives expurgaret iustificare. Tamen [S. 245] ipse in sententia viceiudicis minime contentus se per viam appellationis in praesentiam iuratorum civium provocasset qua de re in sede iudiciaria ergo ipsos noluiset expurgare seu iustificare sed tandem termino sibi per cives praefixo comparens personaliter se iustificare voluisset, sed actoribus absentibus et non comparentibus per cives liber et adsolutus ab infestatione suorum adversariorum pronunciatus fuisset. Iudex itaque auditis partium propositionibus, reversionibus, allegationibus et testium sufficientibus documentis iudicialiter decernens ipsum saepefatum Nicolaum liberum, quittum et absolutum ab infestatione saepius tacti causae actoris fabri eo quod ipse Nicolaus probaverat, quod iudex et iurati cives de Thwere ipsis Fabri adversarii fuerant et pro eo quod debito officii sui exigentem habuit facultatem ipsum Fabrum ad petitiones suorum actorum captivare et tenere similiter et ipsum Fabrum commiserat liberum et absolutum pro eo quod praecedenter per cives de Coluswar fuerat liber et absolutus pronunciatus. In quaquidem sententia iudicis ambae partes non contentae per viam legitimae appellationis interpositae in praesentiam nostri videlicet iuratorum civium duxerant provocandum. Unde nos auditis partium propositionibus, reversionibus, altricationibus, allegationibus in alterutrum factis et obiectis et testium sufficientibus documentis solum deum et eius sanctam iustitiam prae oculis habentes per hanc sententiam nostram diffinitivam iudicialiter decernentes dicimus, declaramus et pronunciamus, quod ex quo causae actor scilicet ipse Faber proprio sui oris organomet coram nobis recognoverat, quod quidem homo de Thwere pellicio vestitus penes ipsum stetisset et dixisset: Ego sum adversarius tuus et actor qui contrarium iuridice egisset. Et ex quo in causam attractus coram nobis sufficientibus documentis mediantibus comprobaverat, quod iudex et iurati cives de praefata Thwere actores contra ipsum Fabrum fuerunt etiam pro eo, quod ipsa causa sopita fuerat et in rem iudicatam transierat et ipsae causae actor scilicet Faber ipsam causam reinchoare praesumpsit et innovavit, quod ipse actor ergo memoratum Nicolaum Petri Mathiae iuratum civem nostrum in causam scilicet attractum in una costa lateris inferiori seu finali sit et habeatur convictus. In quaquidem sententia nostra diffinitiva ipsius actor causae non contentus per modum appellationis legitimae interpositae pro ultronea inquisitione facienda se in praesentiam vestrae prudentiae duxit provocandum. Quocirca ipsas vestras prudentias praesentibus rogamus diligenter, quatenus causam ipsam cum suis articulis discernentibus et fine decisivo terminare et tandem ipsius processum et seriem nobis vestris in literis fideliter rescribere velitis pariter et dignemini, ut iudicium et iustitiam inter partes si ulterius non fuerit appellatum facere valeamus. Datum ex Coluswar ferii sexta ante festum beati Johannis baptistae, anno domini millesimo CCCC^o LXVI^to.


a) Im Druck befinden sich die Fußnoten nicht, wie sonst in Band 6, am Schluß des Urkundentextes, sondern am Fuß von Seite 244.^{^}

1) Vorlage civi.^{^}
2) Hierauf ein zweites Mal deposita.^{^}