Urkunde Nr. 3409 aus Band VI

Seite im UB:

204-206 ^a)

Heute in:

Bukarest, Bibliothek der Rumänischen Akademie [Biblioteca Academiei Române, București]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

3409

Bács 1464 November 26 König Matthias schenkt den Brüdern Johannes und Andreas Pongracz de Dengeleg die Stadt Mühlbach samt den umliegenden Stuhlsgemeinden. [S. 205]

Von der Kanzlei: Commissio propria domini regis.

Nos Mathias dei gratia rex Hungariae, Dalmaciae, Croaciae et cetera memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis¹⁾, quod cum potestas regnantium ad hoc divinitus in terris erecta sit, ut quemadmodum ad malorum vindictam ita et ad laudem sit bonorum et subiectum sibi promiscui populi fidelem tecum tegat benivolentia liberalitate attrahat et uniuscuique merita condignis retributionibus prosequatur. Quod et si ex debito publici officii et quadam generali principum regula fieri soleat, hii tamen altioribus ornandi sunt titulis et clarioribus magnificandi honoribus, quos sincerior fides magnanimi actus et excellentiora merita ceteris anteponunt. Hoc igitur ducti respectu consideramus virtutes magnificas et clarissima merita fidelium nostrorum magnificorum Johannis Pangracz de Dengeleg, vaivodae Transsilvani ac comitis Siculorum nostrorum, necnon Andreae similiter Pangracz de praefata Dengeleg fratris sui carnalis, capitanei partium superiorum et comitis Trinchiniensis, quibus ipsi primum quondam illustri domino genitori nostro et sacrae coronae nostrae se gratos reddere studuerunt, nobis etiam ab eo tempore quo ad huius regni status culmen, quo nunc fungimur, electi vocatique fuissemus, cum summa diligentia servierunt, adhaeserunt namque in omnibus lateri nostro. Horum etiam industria, consilio et forti assistentia in expugnatione castrorum, in conflictu et expulsione hostium plerumque claras victorias vicimus contra Bohemos, qui tertiam fere partem regni nostri occupaverant, in omnibus exercitiis bellicis nobiscum perseverarunt. In Turcos dum militavimus vel eorum praesentia vel suorum assistentia numquam defuit praecipue novissime in expeditione nostra contra Turcos ad regnum Boznae facta inter illas gravissimas hiberni temporis et circumcursantium hostium angustias in expugnatione castri et opidi Jaycza aliorrumque castrorum recuperatione praefatus Andreas personaliter nobiscum interfuit. Nuper etiam in terra Belin in expugnatione castrorum, quae Turci tenebant ipse Johannes vaivoda tunc capitaneus generalis gentium nostrarum nobis et regno nostro non sine effusione sanguinis carorum familiarum suorum constanter servivit. Quorum omnium intuitu volentes eis nostrum regium favorem ostendere civitatem nostram regalem Zazsebes vocatam in partibus Transsilvanis in comitatu Albensi habitam cum villis Lamkerek, Ryhamfalwa, Kelnek, Peterfalwa, Pyhen²⁾, necnon Daal, Rekytha, Schekchwr et Olahpyen vocatis in eodem comitatu Albensi existentibus aliis etiam universis villis et possessionibus ac praediis ad dictam civitatem Zazsebes pertinentibus simulcum eiusdem civitatis ac dictarum villarum et possessionum utilitatibus et pertinentiis quibuslibet terris scilicet arabilibus, cultis et incultis, agris, pratis, campis, fenilibus, silvis, nemoribus, montibus, vineis, aquis, fluviis et generaliter quarumlibet utilitatum et pertinentiarum suarum integritatibus quovis nominis vocabulo vocitatis ad easdem de iure spectantibus et ab antiquo pertinere debentibus sub suis veris metis et antiquis limitibus memoratis Johanni vaivodae ac Andreae fratri suo carnali eorumque heredibus et posteritatibus universis de manibus nostris regiis dedimus, donavimus et contulimus immo damus, donamus et conferimus iure perpetuo et irrevocabiliter possidendum, tenendum pariter et habendum salvo iure alieno. Harum literarum nostrarum vigore et testimonio mediante. Quas in formam nostri privilegii redigi faciemus dum nobis in specie fuerint reportatae. Datum Bachyae feria secunda proxima post festum beatae Katherinae virginis et martyris, anno domini [S. 206] millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto, regni nostri anno septimo, coronationis vero primo.

Von der Kanzlei rechts unten: Ad mandatum serenissimi domini comitis cancellariae.

Auf der Rückseite: Regestrata M. E. folio 0+2.


a) Seitenumbruch nach Kopfregest.^{^}

1) Bis hierher in verlängerter Schrift.^{^}
2) Gebessert aus Pychen. ^{^}