Urkunde Nr. 2449 aus Band V

Seite im UB:

108-109

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. V, Nova Collectio posterior (Inventar 28), Nr. 1843.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2449

Sächsisch-Regen 1443 März 18. ^a) Andreas, Pfarrer von [Regen /] Reen, beschwert sich bei dem Adligen (Ladislaus) von Losoncz über den Schaden, der ihm durch Stephan Kanthor, den Diener seines Bruders Stephan von Losoncz, zugefügt worden ist.

Humillimas ac devotas orationes in filio virginis intemeratae vir magnae nobilitatis atque prosapiae vestrae siquidem magnificentiae immensas infinitasque gratiarum referro actiones ex quo ipsa vestra magnifica prosapia me absque aliquali conturbatione et obprobrio in pane ac elemosinis ecclesiae vestrae gratuite, pie, pacifice et favorabiliter tenuit et tractavit, et nunquam mihi aliquem obprobrium a vestra magnificentia sed neque a vestris est illatum. Sed hew vestrae magnificentiae tenore praesentium lamentabiliter duxi declarare, quomodo multa et indicibilia obprobria a domino Stephano fratre videlicet vestro sum passus a principio et nunc semper ac tamen omnia illata benivole sustinui et nunc sustinuissem sed iam per praesenti iterum venit unus famulus suus Stephanus videlicet Kanthor cum suis satellitis denuo me absente manu violenta super domum meam irruentes et tale fecerunt obprobrium et scandalum quod nunquam in tota provincia est auditum. Qui tamen ego tempore discordiae dum iobagiones vestri hic inhabitantes non habuerunt quo fugere et se inclinare cum rebus et bonis ipsorum nisi ad domum meam ego tunc temporis tam eos cum ipsorum rebus, quam domum meam de omnibus adversitatibus pacifice conservari. Nunc autem praedictus Stephanus Kanthor cum suis me absentem sciens super domum veniens tamquam malefici et ibi portam curiae confrangens ulteriusque hostium cellarii seramque concutiens et disrumpens et vina de cellario extrahens nec tamen de hiis contenti super hoc cuppas versus parietem tangentes terebella aliaque negotia inde deportantes et secundum prolacitum ipsorum inibi viventes tamquam fuisset domus hominis malefici, mihi in obprobrium et praeiudicium valde magnum. Ad huc vero, quod maius est, vina mea [S. 109] propria, quae creverunt in vinea mea et feci ligonizare propriis sumptibus meis fecit extrahere dicens sic, quod deberet alia vina vacua implere sed tamen omnis quicumque adveniebatur famuli sui et ceteri alii omnes potabantur quousque suffundebantur, partim etiam misit ducere cum vaselis et thinis uxori suae ad villam usque dum unum vas integraliter exhauserunt. Sic quod ego cum meis propriis non fui liber dum tamen unus ligonizator est liber cum illis, quae possidet quod ego non fui mihi scandalum valde magnum. Ideo vestrae magnificentiae conqueror quod ulterius tot et tanta obprobria nullomodo tollerare poss<em>¹⁾ et si deberem propria in persona vestrae magnificentiae omnia explanare aportaret me flendis oculis vestrae enodare magnificentiae. Igitur ad praesens mihi de remedio salubri cogitare volo. Scriptis in Regen feria secunda post dominicam Reminiscere, anno domini M^o quadringentesimo quadragesimo tertio. Andreas plebanus de Regen, vestrorum capellanorum humilimus.


a) Ausstellungsort im UB als: Sächsisch-Reen.^{^}

1) Lücke 0,5 cm.^{^}