Urkunde Nr. 4645 aus Band VII
- Seite im UB:
- 427-428
- Heute in:
- Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
- Heutige Signatur:
- Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. IV (Inventar 25), Nr. 1278.
- Druckvorlage:
- nach Original
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
4645
Klausenburg 1486 Juli 3 Der siebenbürgische Woiwode Stephan Báthori schaltet die Urkunden König Matthias von 1486 Nr. »4632 und von 1486 Nr. »4633 ein und beurkundet die vorgenommene Grenzbegehung zwischen Burgberg und Bell. Orig. Perg. Arh. St. Sibiu U IV 1278. Siegel war angehängt. [-- Abschrift heute Zentralarchiv der evangelischen Kirche A. B. in Rumänien, Hermannstadt, 610 A 72.]
Regest: Archiv (
») 15, 1880, 207 Nr. 55.
Nos comes Stephanus de Bathor, iudex curiae serenissimi principis Mathiae dei gratia regis Hungariae, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae et cetera memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis, quod nobis in vigilia festi visitationis virginis gloriosae proxime praeteriti in civitate Coloswariense constitutis et existentibus egregii magistri Ladislaus de Doroghaza personalis praesentiae regiae et Stephanus de Hassagh nostri prothonotarii item prudentes et circumspecti Thomas Althemberger Cibiniensis et Michael Polnar Segeswariensis magistri civium necnon Stephanus Kroner de Zazwaros. Petrus Krich de Zazsebes iudices regii necnon Benedictus Carnifex. Laurentius Sartor, Jacobus Literatus Cibiniensis, Stephanus Magyary de dicta Zazsebes cives, Petrus iudex et Martinus iuratus civis de Alwyncz in eorum ac universum aliorum Saxonum regalium personis nostram venientes in praesentiam quasdam duas literas praefati domini nostri regis unam videlicet universis et singulis nobilibus et alterius cuiusvis status possesionatis hominibus partium regni Transsilvanarum et aliam modo simuli universis et singulis septem et duarum sedium Saxonicalium Saxonibus earundem partium Transsilvanarum loquentes ad propriam commissionem praefati domini nostri regis sub secreto sigillo eiusdem patenter editas et confectas nobis praesentarunt quarum unius tenor est:
(Folgt die Urkunde des Königs Matthias von 1486 Nr. 4632 und seine Urkunde von 1486 Nr. »4633) Quibus praesentatis praefati magister Ladislaus et Stephanus prothonotarii nobis retulerunt hocmodo quomodo ipsi feria secunda proxima post festum beati Barnabe apostoli nunc praeteritum
1) ad facies possessionis Saxonicalis Hyhalom vocatae in comitatu Albensis habitae vicinis et commetaneis eiusdem mihi convocatis eisdemque et signanter Gaspar de Bolya praesentibus accedentes dictam possessionem Saxonicalem Hyhalom a possessione praefati Gaspar et fratrum suorum Felsewbolya vocatae in eodem comitatu existente vigore praescriptarum literarum regalium a feste
2) et ab invicem hiis metis et signorum metalium distinctionibus seperassent et distinxissent, Quod primo incipiente inter duo fossata quorum unum in vulgari Saxonum Stheygraben in Hungarorum vero Kewespathaka. aliud vero Saxonice Bewghgraven Hungarice autem Wararokya vocitarentur duas metas terreas, unam praescriptae villae Hyhalom aliam vero ultra dictum fossatum Wararokya dictae possessioni Felsew Bolya erexissent, Inde per idem fossatum Wararokya ad partem orientalem procedendo in angulo inter arbores salicum ex utraque [S. 428] parte eiusdem fossati similiter duo metas terreas levassent: unam a parte meridiei praescriptae villae Hyhalom et aliam a parte aquilonis praescriptae possessioni Felsew Bolya seperandam cumulassent, Ab hinc per item fossatum ad eandem plagam eundo in fine cuiusdam loci arundinosi ad duas arbores salcium venissent(2) et quam libet illarum meta terrea circumsedissent. Indeque modicum declinando inter meridionalem et orientalem plagas versus aciem cuiusdam montis silvosi at proficiscendo in latere aciei eiusdem montis similiter unum metam dictis villis Hyhalom et Bolya seperando cumulassent. Exinde subtus latus eiusdem montis silvosi penes stagnum vinimiolum modicum versus ad plagam orientalem girando per longum spatium euntes ad unam arborem querci quam similiter meta terrea utrisque partibus seperando quercum circumfecissent, Ab hinc plagam ad eandem similiter per longum spatium proficiscendo in principio cuiusdam vallis in Saxonicali Wyzlekgrwnts Hungaricali vero linguagio Feyerwelgh vocatae ad radicem cuiusdam arboris vulgo Nyrsa vocatae circumquaque metam terream utrisque partibus seperando fecissent, Deinde plagam ad eandem tendentes quadam palude ommissa penes silvam eundo et modicum girando quasdam terreas arabiles pertranseuntes in fine silvae ad radicem cuiusdam arboris querci similiter unam metam terream levassent, Ab hinc in latere eiusdem silvae versus praedictam plagam orientalem per longum spatium eundo in latere eiusdem silvae circum unam arborem querci consimiliter unam alteram utrisque parti distinguentem fecissent. Ab hinc inter eandem silvam eundo et modicum ascendendo ad eandem plagam orientalem consimiliter ad unam arborem querci unam metam ambabus partibus seperando fecissent. Deinde in eadem silva procedendo prope latus cuiusdam montis silvosi ad radicem unius arboris querci unam metam circumquaque utrisque partibus seperando erexissent. Abindeque modicum declinando inter plagam orientalem et septemtrionalem in eadem silva ascendendo similiter ad unam arborem querc unam metam utrique parti distinguendo cumulassent. Dehinc plagam ad eandem eundo, prope viam Borwczwth vocatam, quae descendit de loco Borwczwth ad radicem unius arboris querci, quam similiter meta terrea utrique parti distinguendi circumposuissent. ubi postea partes inter praedicttas metarum consignationes et erectiones terminassent, In quorum omnium fidem et testimonium praesentes literas nostras pendentis autentici sigilli nostri munimine roboratas ad petitionem praefatorum Thomae Altemberger Cibiniensi et Michaelis Polnar magistrorum civium necnom Stephani Kronar de Zazwaras, Petri Krich de Zazsebes iudicum regiorum ac Benedicti Carnificis, Laurencii Sartoris, Jacobi Literati Cibiniensis, Stephani Magyari de dicta Zazsebes civium, Petri iudicis et Martini iurati civis de Alwyncz duximus concedentem. Datum in praefata civitate Coloswariensi feria secunda proxima post dictum festum visitationis virginis gloriosae, anno millesimo quadringentesimo octuagesimo sexto.
1) Juni 12.
^ 2) Über der Zeile.
^