Urkunde Nr. 4611 aus Band VII

Seite im UB:

399-400

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. IV (Inventar 25 ), Nr. 514.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

4611

Wien 1485 Oktober 4 König Matthias verbietet den Amtsträgern der Gespanschaften Weissenburg und Kokelburg, von den grundherrlichen Besitzungen einiger geistlichen Institutionen der Städte Hermannstadt, Kronstadt und Schässburg sowie von Hamlesch und Talmesch und ihren Zubehören Steuern einzuheben.

Von der Kanzlei: Commissio propria domini regis.

Mathias dei gratia rex Hungariae, Bohemiae et cetera fidelibus nostris egregiis comitibus vel vicecomitibus et iudicibus nobilium comitatuum Albensis et Kikellew et item dicatoribus et exactoribus quarumlibet contributionum seu taxarum nostrarum in partibus regni nostri Transsilvanarum pro tempore constituendis praesentium notitiam habituris salutem et gratiam. Pro parti et in personis fidelium nostrorum prudentum et circumspectorum Saxonum nostrorum septem sedium partium illarum Transsilvanarum nobis expositum extitit, quod licet certae villae et possessiones ad abbatias de Egres et Kercz praeterea ad ecclesias Cibinensem, Segeswariensem et civitatem Brassoviensem ac etiam ecclesiam eiusdem ab antiquo spectantes et pertinentes nec non possessiones Omlas et Tholmacz cum earundem pertinentiis in censuum nostrorum solutionum semper ipsos Saxones adiuvare et cumque instar iobagionum nobilium et aliorum possessionatorum hominum taxam seu contributionem solvere consueverint. Tamen nihilominus dicatores et huiuscemodi taxarum nostrarum conummeratores ipsas possessiones et pertinentias instar possessionum aliorum regnicolarum et nobilium conummerare consuevissent, quae res neque nobis neque Saxonibus ipsis conduceret. Nobis namque per hoc ostentationem dumtaxat villica-[S. 400] tionis ipsorum facerent nihil enim praeter registrum rationis et dicarum capita afferent. Illis vero Saxonibus labores solummodo et expensas parerent quandoquidem taxa ipsa de villis et possessionibus ac pertinentiis earundem nunquam exigi solita esset. Qua re supplicatum extitit, quod postquam huiusmodi conummeratio nobis non conducit, dictis vero Saxonibus labores semper et expensas parit, eorundem Saxonum quieti et simul indemnitati consulere dignaremur. Accepta igitur eiuscemodi supplicatione decrevimus et decernimus per praesentes, quod amodo nullo unquam tempore huiusmodi possessiones et villae ad dictas septem sedes et Saxones atque ecclesias praedictas pertinentes instar possessionum et bonorum nobilium et aliorum possessionatorum hominum partium illarum dicatores taxarum nostrarum pro tempore in illis partibus constituendi conummerare debeant. Proinde fidelitati vestrae serie praesentium strictissime mandamus, aliud habere nullomodo volentes, quatenus amodo deinceps nullus omnino vestrum dictas villas praefatorum Saxonum et ecclesiarum praedictarum contra huiusmodi deliberationem nostram conummerare vel dicare aut taxam aliquam ad illos imponere audeat. Nam alioquin commisimus facultatemque et autoritatem dedimus magistris civium civitatum nostrarum Cibiniensi et Segeswariensi necnon iudici et iuratis Brassowiensi pro tempore constituendis ceterisque Saxonibus committimusque et damus per praesentes, ut vobis in hac parte nullomodo obtemperent sed ab ipsa conummeratione libere cohibeant, arceant atque repellant. Aliud igitur facere non praesumatis, gratiae nostrae sub obtentu. Praesentibus perlectis exhibenti restitutis. Datum in castro nostro Viennensi in festo beati Francisci confessoris, anno domini millesimo quadringentesimo octogesimo quinto, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera vigesimo octavo, Bohemiae verodecimo septimo.