Urkunde Nr. 1089 aus Band II

Seite im UB:

485-486

Heute in:

Hermannstadt, Zentralarchiv der evangelischen Kirche A. B. in Rumänien

Heutige Signatur:

Abteilung 6: Sammlungen / Selecta, Best. 610 (Urkunden von Behörden und Gemeinden) Nr. 23.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1089

Weissenburg 1378 März 7 Goblinus, Bischof von Siebenbürgen, bezeugt den Verlauf der Grenzen zwischen Grosspold und Tetschein.

Nos Goblinus dei et apostolicae sedis gratia episcopus Transsiluanensis memoriae commendantes significamus tenore praesentium praesentibus et futuris quibus expedit universis, quod cum serenissimus princeps et dominus noster dominus Lodouicus rex Vngariae, Poloniae, Dalmaciae et cetera fidelibus suis et senioribus iudicibus et provincialibus universis de septem sedibus provinciae Cibiniensis per literas suas regias commisisset, ut ipsi quandam terram et portionem territorii Apoldiae superioris, quam Johannes dictus Tumpa occupavit de facto sine iure, ad scitum nostrum ac nobilis viri domini Johannis de Scharphenek castellani de Landezcron per novam reambulationem et metarum erectionem praedictae villae Apoldiae superiori iusto modo reapplicare et reannectere deberent, cum etiam memoratus dominus noster rex nobis ac praefato domino Johanni de Scharphenek per literas suas regias dedisset in mandatis, ut uterque nostrum ad praedictam reambulationem ac metarum erectionem hominem suum fide dignum pro testimonio transmittere deberet, nos igitur discretum virum dominum Petrum plebanum de Cracow capellanum nostrum specialem ad faciem praedictae terrae litigiosae pro testimonio iuxta mandatum regium transmisimus. Qui tandem ad nos reversus nobis retulit protestando, quod [S. 486] ipse sub anno domini M^mo CCC^mo LXX^mo septimo, quarta feria proxima ante festum purificationis beatae virginis Mariae¹⁾ ad praedictam Apoldiam superiorem venisset ibique hos providos viros et seniores Adalbertum patrem nostrum piae recordationis, comitem Andream de Burperg, comitem Johannem de Cibinio, comitem Mathiam de Apoldia inferiori et magistrum Sifridum pro tunc notarium septem sedium praedictarum necnon Johannem dictum Bachritter pro tunc vicecastellanum de Landezcron hominem praefati domini Johannis de Scharphenek ad reambulandum praedictam terram litigiosam per universitatem septem sedium transmissos invenisset. Qui simul cum ipso in dicta Apoldia superiori usque tertium diem²⁾ manentes omnes vicinos commetaneos ut moris est convocari fecissent, quibus convocatis sexta feria proxima sequenti³⁾ simul cum ipso ad faciem praedictae terrae litigiosae accessissent ac ipsam in sui ac vicinorum commetaneorum praesentia reambulassent infra scriptasque metas novas iuxta veteres iusto modo erexissent, necnon ipsam eandem terram sub eisdem iustis et veris metis et terminis praedictae Apoldiae superiori statuissent et reapplicassent nullo penitus contradictore existente. Metae autem et termini praedictae terrae inter Apoldiam superiorem et villam Tytzlar hoc ordine distinguuntur et procedunt. Incipientes in dorso montis iam dictas duas villas interiacentis ab una meta antiqua, quae separat territoria villarum Homlas et Tytzlar et Apoldiae superioris, inde procedunt versus meridiem per dorsum eiusdem montis per terras arabiles, ubi in locis opportunis novem metae de novo sunt erectae usque montem et rubetum prope capellam beati Judoci existentes, inde ascendunt per idem rubetum ad verticem eiusdem montis ubi una meta est erecta, inde descendunt ad feneta in dorso montis existentia ubi iuxta semitam una meta est erecta, inde procedunt secundum viam Steynweg vocatam ascendendo ad nemus et secundum processum illius viae procedunt usque montem magnum Huenysperg vocatum, sub quo una meta est erecta, inde ascendunt versus meridiem usque ad dorsum eiusdem montis, in dorso vero montis illius procedunt aliquantiim versus occidentem et tunc versus meridiem descendunt usque ad fluvium Swartzbach vocatum, ubi in pede montis meta lapidea est erecta in loco videlicet superiori quasi per ictum lapidis loco illo, ubi alter fluvius Telscha vocatus ex transverso occurrens praedictum fluvium intrat, et sic praedictae metae terminantur. Nos igitur omnia et singula praemissa ratificantes et approbantes praesentes literas nostras privilegiales in testimonium universorum et singulorum supra scriptorum communitati populi de praedicta Apoldia superiori concessimus sigilli nostri maioris et authentici appensione roboratas. Datum Albae, dominica Invocavit, anno domini M^mo CCC^mo LXXVIII^vo.

Auf der Rückseite von einer Hand des 17. Jahrhunderts: Hattertbrieff zwischen den Hamleschern, Tetschiern vnd oberst Apoldnern. Anno 1378. [S. 487]


a) Im UB Abbildung des Siegels des Bischofs Gobelinus nach anderer Vorlage aus dem Jahre 1380 aus der Sammlung des Institus für österr. Geschichte Wien auf Tafel IV, Bild 16, unten als »Abb. ^{^}

1) 1377 Januar 28.^{^}
2) Januar 30.^{^}
3) Februar 6.^{^}

Abb.