Urkunde Nr. 916 aus Band II

Seite im UB:

313-315 ^a)

Heute in:

Karlsburg (Weissenburg), Batthyaneum [Biblioteca Naţională a României, Filiala Biblioteca documentară Batthyaneum, Alba Iulia]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

916

1368 Juni 13 Der Kolozsmonostorer Konvent bezeugt, dass Johann, Abt von Egres, einerseits und das Weissenburger Kapitel andererseits betreffs eines zwischen den Besitzungen Donnersmarkt und Schergied gelegenen Landstrichs sich verglichen haben.

Nos conventus monasterii beatae Mariae virginis de Clusmonostra memoriae commendamus, quod cum nos iuxta morem et antiquam consuetudinem dicti nostri monasterii ad congregationem magnifici viri Nicolai vaivodae Transsiluani et comitis de Zonuk universitati nobilium et aliorum cuiusvis status hominum partis Transsiluanae nunc proxime in octavis festi [S. 314] Penthecostes¹⁾ Tordae celebratam²⁾ una cum religioso viro domino Otthone abbate seu praelato nostro tres ex nobis videlicet Helebrandum priorem, Vylhelmum custodem et Nicolaum cantorem presbyteros socios et confratres nostros pro audiendis confessionibus ibi fiendis destinassemus. Tandem iidem dominus abbas et praedicti tres confratres nostri exinde ad nos reversi nobis consona voce retulerunt in hunc modum, quod religioso viro fratre Jobanne abbate monasterii de Egrus personaliter ab una necnon discretis viris magistris Ladislao de Doboka, Johanne de Kykyllew ac Nicolao de Zonuk archidiaconis procuratoribus legitimis dominorum de capitulo ecclesiae Transsiluanae vice et nominibus eorundem Sabbato proximo post octavas praenotatas³⁾ coram ipsis constitutis per ipsum dominum abbatem de Egrus spontanea et libera voluntate confessum exstitit viva voce pariter et relatum, quod quia ipse quandam particulam terrae quondam litigiosam inter possessionem dicti sui monasterii Monora vocatam necnon possessionem dicti capituli Chergeud nuncupatam existentem, per ipsos dominos de capitulo in iudicio legitime reobtentam ad ius et proprietatem dicti capituli efficacissimorum instrumentorum vigoribus pertinere et dictum suum monasterium nulluni ius in eadem certissime habere agnovisset, ideo eandem terrae particulam olim litigiosam iuxta cursus et limitationes metarum, sub quibus scilicet metis reambulata et eidem capitulo legitime statuta exstitisset, pacifice et sine omni ulteriori controversia ipsis dominis de capitulo reliquisset et permisisset perpetuo possidendam obligando se idem dominus abbas et suos iobagiones de dicta Munara, ut si aliquo tempore successivo ipse vel iobagiones sui de dicta possessione Munera dictam terrae particulam intra metas et limitationes eiusdem potentialiter contra eiusdem capituli voluntatem uterentur vel iobagiones ipsius capituli de Chergeud in facto dictae terrae molestarent seu metas eiusdem terrae per ipsos iobagiones de Munera nunc destructas pacifice erigere et reformare non permitterent, ex tunc ipse et iobagiones ipsius monasterii de Munera⁴⁾ in facto potentiae convincerentur eo facto contra capitulum memoratum, et nihilominus ipsi domini de capitulo ipsas metas destruetas in suis locis erigendi et reformandi contradictione ipsius domini abbatis ac ipsorum iobagionum suorum de Munera penitus non obstante liberam haberent facultatem. Praeterea idem dominus abbas de Egrus pro destructione metarum dictae particulae terrae ac diversis potentiariis perpetrationibus ac damnorum illationibus ipsi capitulo et iobagionibus eiusdem de dicta Chergeud per ipsos iobagiones suos de eadem Munera factis ducentos florenos in specie vel monetam ad rationem vel valorem ipsorum florenorum pro tempore currentem suo et dictorum iobagionum suorum nominibus in tribus terminis infra scriptis videlicet sexaginta sex florenos in octavis assumptionis beatae virginis⁵⁾ et alios sexaginta sex in octavis festi beati Mychaelis archangeli,⁶⁾ residuos vero videlicet sexaginta [S. 315] octo florenos in octavis festi omnium sanctorum¹⁾ post sese consequenter occurrentibus plenarie et sine aliqua diminutione, sine decima et nona partibus, de quibus ipse et dicti iobagiones sui se expedire deberent, per ipsos iobagiones suos de Munera coram nobis persolvi facere sub poena dupli in quolibet terminorum praedictorum assumpsisset. Et insuper si ultimum terminum praeteriret in solvendo ipse et dicti iobagiones sui similiter in facto potentiae convicti haberentur. Ceterum segeta seu fruges cuiuscumquo conditionis existant in ipsa terra praedictos iobagiones ipsius domini abbatis sine voluntate dicti capituli anno in praesenti seminatas dicti domini archidiaconi legitimi procuratores dictorum dominorum de capitulo ipsis iobagionibus metendas et deducendas permisissent et reliquissent ita tamen, quod terragium et decimas de eisdem ipsis dominis dare et persolvere deberent sine contradictione aliquali. Ad quae omnia et singula praemissorum idem dominus abbas se et iobagiones suos pro praemissis eorum potentiariis perpetrationibus et damnorum illationibus tamquam dominus ipsorum sponte obligavit coram nobis. Datum feria tertia proxima post festum corporis Christi, anno eiusdem M^mo CCC^mo LX^mo octavo.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-6 auf S. 314, 1 auf S. 315.^{^}
[S. 314]
1) Juni 4.^{^}
2) Vorlage: celebrata.^{^}
3) Juni 10.^{^}
4) Hierauf: penitus non obstante [alle drei Wörter unterpunktet].^{^}
5) August 22.^{^}
6) Oktober 6.^{^}
[S. 315]
1) November 8.^{^}