Urkunde Nr. 1783 aus Band III

Seite im UB:

681-682 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Druckvorlage:

nach Manuskript 19. Jahrhundert

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1783

1415 November 12 Das Weissenburger Kapitel schaltet die Urkunde des Vizewoiwoden Lorandus Lepes von 1415 Nr. »1781ein und bezeugt die Begehung der Hattertgrenzen von Kleinalisch beziehungsweise die Einführung Benedikt Bichaks von Kysfalu in den Besitz von Kleinalisch.

Capitulum ecclesiae Transylvaniae omnibus Christi et cetera. Ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod nos literas nobilis viri magistri Lorandi Lepes de Varaskezy vicevaivodae Transylvanensis honore quo decuit recepimus in haec verba. (Folgt die Urkunde des Vizewoiwoden Lorandus Lepes von 1415 Nr. »1781.) Nos enim petitionibus vicevaivodae praenotati annuentes una¹⁾ cum Petro filio Joannis de Korogh homine eius²⁾ nostrum hominem videlicet dominum Sebastianum presbyterum plebanum de Theke ad praemissa exequenda duximus transmittendum. Qui demum exinde ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi feria tertia proxima post festum omnium sanctorum proxime praeteritum³⁾ ad faciem praescriptae possessionis Kysseuleus pariter accessissent et iuxta continentiam praescriptarum literarum praefati magistri Lorandi Lepes vicevaivodae vicinis et commetaneis eiusdem universis circumquaque legitime convocatis ipsisque praesentibus praenotatam possessionem Kysszeulleus per suas veras metas et antiquas, novas iuxta veteres in locis necessariis erigendo reambulassent reambulatamque et ab aliorum possessionariis iuribus modo infra scripto metaliter separatam et distinctam praefato Benedicto dicto Bichak statuissent et reliquissent perpetuo possidendam penitus nemine contradictore apparente. Metas autem ipsius possessionis Kysseuleus seu cursus metales hoc ordine reambulando distinxissent, quod primo in plaga occidentali ex parte possessionis Zenthlaszlo vocatae, in cacumine cuiusdam montis, quem quaedam vallis Thekeveulgye vocata attingeret, duas metas terreas unam ad occidentem alteram ad plagam septentrionalem erexissent. Deinde in eadem plaga septentrionali unam viam pertranseuntes, per [S. 682] parvum spatium eiusdem cacuminis montis magnam metam concavatam in modum cellarii ordinantes et de isto loco per aciem montis per unam¹⁾ silvam versus possessionem Solymos per longum spatium declinando, unam metam terream concavatam et in modum circuli factam erexissent, ad quam unam¹⁾ ollam carbonibus plenam fere²⁾ fodissent.²⁾ Abhinc circulariter descendendo ad quandam arborem quercus Chwlwes³⁾ hatar vocatam, sub qua metam terream fodientes, ab ista meta terrea directe descendendo ad fluvium, qui fluit de villa Kyssewlews praefata, ad plagam orientalem directe ascedendo ad supercilium montis ad magnam arborem quercus pervenissent, in qua duas cruces in utroque latere secuissent ac subter unam metam terream signavissent. De qua ascendendo inter arbores quercinas,⁴⁾ donec itur per lineam seu cacumen montis, usque in medium ubi in radice magnae et antiquae arboris quercus antiqua meta terrea apparebat, penes quam ad aliquos passus pedum novam metam terream elevantes, de qua ad sinistrum descendendo in valle, quae⁵⁾ dicitur Holloswewlgye, usque ad loca paludinosa, ubi antiqua arbor salicis staret et circa eam antiqua meta terrea, et in latere antiquae metae terreae novam metam terream cumulassent, ac ab eadem ad orientem modicum procedendo venissent ad arborem quercinam magnam bifurcalem Sub⁶⁾ qua novam metam terream erexissent, ubi metae trium possessionum videlicet Solymos, Zagor et Kyszewlews se attingentes coniungerentur. Postmodum vero ad plagam meridionalem per cacumen montis inter Zagor et Kyszwlevvs adiacentis et existentis ivissent tam longe, donec duae viae de Zagor praefata venientes separarentur, quarum una ascendens vergit ad sinistrum alia vero ad dextrum descendit ad vallem Chyndal vocatam⁷⁾ ascenditque secus fluvium quantum ad passum et ictum unius sagittae ad unum fossatum magnum et profundum Hathararok vocatum. De fossato tandem ad montem per locum meatus aquae ascendit ad cacumen, ubi metae possessionum Zagor, Ewrmenyes et Kyszewlews distinguerentur, ad latus prope caput vallis Thekewelgye superius nominatae, ubi novam metam terream erexissent Postmodum⁸⁾ autem ab erectione huiusmodi metae terreae iam dictae tendit per lineam et aciem montis Cherhegye vocati ad plagam occidentalem usque ad duas metas in principio elevatas. Datum secundo die festi beati Martini confessoris, anno domini millesimo quadringentesimo decimo quinto praenotato. Honorabilibus et discretis viris dominis Georgio Lepes praeposito, Joanne cantore, Joanne custode et Blasio Siculo archidiacono de Ugocha decano⁹⁾ canonicis ecclesiae nostrae existentibus et cetera. [S. 683]


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-3 auf S. 681, 1-9 auf S. 682.^{^}
[S. 681]
1) Vorlage: uno.^{^}
2) Vorlage: vestro.^{^}
3) November 5. ^{^}
[S. 682]
1) Vorlage: unum. [2x]^{^}
2) So Vorlage. [2x]^{^}
3) Vorlage: quercus, -- Chwlwes [Abkürzungszeichen über beiden w].^{^}
4) Vorlage: quarcinas.^{^}
5) Vorlage: qua.^{^}
6) Vorlage: bifurcalem. -- Sub.^{^}
7) Vorlage: vocalem.^{^}
8) Vorlage: erexissent; -- postmodum.^{^}
9) Vorlage: decana.^{^}