Urkunde Nr. 1770 aus Band III
- Seite im UB:
- 655-656 a)
- Heute in:
- Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
- Druckvorlage:
- nach Manuskript 19. Jahrhundert
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
1770
Konstanz 1415 Mai 1 König Sigmund ermächtigt die Gemeinden Baassen und Wölz, gewisse ungiltige Grenzzeichen im Beisein eines Vertreters des Weissenburger Kapitels zu zerstören. Abschrift Rudolf Theil und Carl Werner in der Sammlung von Urkundenabschriften des Vereins für siebenbürgische Landeskunde, nach der Bezeugungsurkunde des Weissenburger Kapitels von 1415, Orig. Gymnasialbibliothek Mediasch.
Nos Sigismundus dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Dalmaciae, Croaciae et cetera rex memoriae commendamus per praesentes, quod fideles nostri Johannes iudex de Megyes et Anthonius iuratus civis de Selk partium nostrarum Transsiluanarum nostrae accedentes conspectum maiestatis eorum ac universorum populorum et hospitum nostrorum de Bozna et Welch in personis exhibuerunt nobis quasdam literas nostras privilegiales sub sigillo nostro maiori duplici authentico, quo ut rex Hungariae utimur, emanatas, tenorem quarundam literarum quondam fidelis nostri dilecti magnifici Stiborii earundem partium nostrarum Transsiluanarum vaivodae et comitis de Zolnuk adiudicatoriarum in se continentes. Ex quarum quidem literarum nostrarum continentiis inter alia reperimus manifeste, quod praefato Stiborio vaivoda alias ut puta die dominico proximo post festum beati Barnabae apostoli, in anno domini millesimo quadringentesimo duodecimo praeterito
2) una cum fidelibus nostris dilectis reverendo in Christo patre domino Stephano episcopo Transsiluanensi necnon magnificis Pipone Themesiensi et camerarum salium et Michaele Siculorum nostrorum comitibus ceterisque quampluribus proceribus et nobilibus earundem partium nostrarum Transsiluanarum tunc sibi assistentibus in civitate nostra Cibiniensi pro tribunali sedente causalesque processus iusto iuris tramite dimetiente ac praedictis populis de Bozna et Welch ab una necnon iuratis senioribus et tota communitate alterius villae nostrae regalis Bayon nuncupatae parte ab alia coram eo comparentibus et in causa occasione quarundam particularum terrarum ac silvarum et pratorum intra veras metas dictarum possessionum Bozna et Welch uti perhibetur habitarum, inter partes ipsas tunc litigiosarum mota et diutius ventilata iuris aequitatem et iustitiae complementum sibi ipsis exhibere postulantibus, idem Stiborius vaivoda cupiens causae huiusmodi finem imponi decisivum revisis et diligenter examinatis partium praedictarum iuribus et literalibus munimentis factum praemissum tangentibus, per easdem partes inibi productis et exhibitis praemissas terrarum, silvarum et pratorum particulas praefatis populis et hospitibus nostris de Bozna et de Welch auctoritate nostra regia sibi in hac parte per nos concessa adiudicasset, praedictis iuratis senioribus et toti communitati praedictae villae nostrae Bayon super facto huiusmodi particularum terrarum, silvarum et pratorum perpetuum silentium imponendo, prout haec et alia in huiusmodi [S. 656] causa deducta et secuta in praedictis literis nostris privilegialibus plenius vidimus contineri. Quibus quidem literis nostris privilegialibus exhibitis ac per nos revisis et examinatis praefati Johannes iudex et Anthonius iuratus civis personis quibus supra adiecerunt, quod quamquam praefatus quondam Stiborius vaivoda habita praescriptarum particularum terrarum, silvarum et pratorum adiudicatione easdem per suas veras metas et antiquas praesentibus suo et capituli ecclesiae Transsiluanae praedictae hominibus reambulare novasque
1) iuxta veteres et alias ubi necesse fuisset erigi faciendo reambulatasque et ab aliorum quorumlibet iuribus possessionariis separatas et distinctas eisdem populis et hospitibus nostris nostra regia et sua iudiciaria auctoritatibus reliquerit, tamen intra metas huiusmodi antiquas et renovatas ac de novo erectas quaedam aliae metae alias indebite in praeiudicium iurium ipsorum per praefatos iuratos, seniores et communitatem de dicta Bayon aut nonnullos alios
2) erigi procuratae haberentur, quas timentes temporum in processu iuribus eorum posse derogari exindeque rursus et iterum litis et controversionis
3) materiam inter partes ipsas reoriri, claritati nostrae nominibus quibus supra precibus subiectivis supplicarunt, quatenus ad evitanda praemissa praedictas metas veteres, intra gyrum ipsarum metarum renovatarum et de novo erectarum existentes aboleri facere dignaremur. Nos igitur ordine iuris exposcente cupientes ea quae rite processerunt illibate conservari dictosque populos et hospites nostros de eorum commodis et pacis tranquillitate gratulari huiusmodi supplicationibus pro parte eorundem populorum et hospitum nostrorum de praedictis Bozna et Welch culmini nostro oblatis regiae liberalitatis clementia exauditis et benigne admissis eisdem populis et hospitibus nostris ex certa nostra scientia duximus annuendum, immo annuimus et concedimus per praesentes, ut ipsi in certo et competenti termino per ipsos ad id eligendo et statuendo coram testimonio capituli ecclesiae Transsiluanensis praedictae, quod per ipsum capitulum ad id serie praesertium transmitti iubemus, vicinis et commetaneis dictarum particularum terrarum, silvarum et pratorum inibi legitime convocatis et praesentibus accedendo praedictas metas in facie ipsarum particularum terrarum, silvarum et pratorum per praedictos iuratos seniores et communitatem seu alios quoscumque, ut praefertur, erigi et cumulari procuratas, inter gyrum, ut praemittitur, praedictarum novarum et renovatarum metarum habitas rumpendi, dispergendi ac abolendi tutam, liberam et omnimodam habeant
4) facultatem, contradictione quorumlibet non obstante, harum nostrarum vigore et testimonio literarum. Super quibus tandem ut fuerit expediens pro parte eorundem populorum et hospitum nostrorum de saepe dictis Bozna et Welch literas praedicti capituli in forma debita et solita harum serie volumus emanari uberiorem iuris eorum ad cautelam. Datum Constanciae, in festo beatorum Philippi et Jacobi apostolorum, anno domini millesimo quadringentesimo quinto decimo, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera vicesimo nono, Romanorum electionis quinto, coronationis vero primo. [S. 657]
a)
Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 655, 1-4 auf S. 656.
^[S. 655]
1)
1412 Juni 12. ^[S. 656]
1)
Scilicet: metas.
^ 2)
Vorlage: nonnullas alias.
^ 3)
Weissenburger Kapitel nach Angabe der Vorlage: controversiones.
^ 4)
Vorlage: habeat.
^